به گزارش کیوسک خبر ، دولت‌های سراسر جهان به دنبال توسعه سریع پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر به منظور فاصله گرفتن از سوختهای فسیلی هستند. اما همچنان که اروپا و آمریکا پروژه‌های بادی و خورشیدی جدید را سرعت می بخشند، انتقادی که این پروژه‌ها با آنها روبرو می شوند هم افزایش پیدا می کند. این که آیا شرکتهای انرژی می توانند پروژه‌های بزرگ ضروری برای گذار انرژی را با وجود چنین مخالفتهایی توسعه دهند، باید صبر کرد و دید.
در کنفرانس اقلیمی سازمان ملل در گلاسکو دولتهای بسیاری وعده های بزرگی برای معرفی اهداف اقلیمی جدی و سرمایه گذاری در بخش انرژی تجدیدپذیر دادند. حمله اخیر روسیه به اوکراین هم به این موضوع فوریت بخشیده است زیرا کمبود احتمالی نفت و گاز باعث شده است قدرتهای سیاسی به دنبال منابع انرژی تجدیدپذیر به عنوان یک منبع انرژی جایگزین باشند. اما بسیاری از این طرحهای بزرگ با مخالفت شدید ساکنان محلی روبرو شده اند که مایل نیستند این پروژه‌ها در منطقه‌شان ساخته شود.
در ورمونت ساکنان می‌گویند توربینهای بادی غول پیکر منظره کوهستانی را نابود کرده و سروصدایی تولید می کنند که مانع خوابیدن آنها در شب می‌شوند. درباره مزارع خورشیدی هم مردم می گویند دریای وسیع پنلهای خورشیدی زمینهای کشاورزی ارزشمند را از بین می برند. سایرین در استدلالشان به مسائل محیط زیستی اشاره می کنند زیرا هر پروژه انرژی تجدیدپذیر نیازمند جاده های جدید و زیرساخت برای انتقال میزان زیادی تجهیزات به مناطق روستای است. اغلب انفجارهایی برای حفاری در منطقه انجام می شود تا امکان ساخت مزارع بادی و خورشیدی فراهم شود. اما اغلب موارد مردم با اجرای پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر مخالفت می کنند.
در واقع پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر به همان اندازه پروژه‌های سوختهای فسیلی با مخالفت روبرو می شوند. در فرانسه سال میلادی گذشته قایقهای ماهیگیری راه یک کشتی در بریتانی را با هدف جلوگیری از ساخت یک مزرعه بادی ۲.۹ میلیارد دلاری مسدود کردند. این ماهیگیران می گفتند این مزرعه بادی زندگی دریایی در این منطقه را مختل کرده و تاثیر منفی روی امرار معاش آنها دارد. به دلیل بزرگی منطقه زمینی یا دریایی مورد نیاز برای نصب پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر، زارعان و ماهیگیران سراسر جهان به میزان فزاینده نسبت به توسعه های جدید از سوی شرکتهای انرژی مخالفت می کنند.
اما همزمان با تعهداتی که دولتها برای صفر کردن آلایندگی کربن داده و دادگاهها، شرکتهای نفت و گاز را برای سرمایه گذاری بیشتر در انرژی تجدیدپذیر و کاهش آلایندگی تحت فشار قرار داده اند، دوران جدیدی از مقاومت در برابر پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر شکل گرفته است. ساکنان مخالف این پروژه‌ها علیه شرکتهای مجری آنها و مدافعان محیط زیست مبارزه می کنند. برای کارکنان روستایی این نگرانی وجود دارد که حمایت از پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر در منطقه آنها به قیمت شغلشان تمام می شود. این دیدگاه نه تنها در اروپا بلکه در آمریکا، کره جنوبی، کلمبیا و مکزیک قابل مشاهده است.
یک وضعیت غامض دیگر مربوط به کنشگران محیط زیست است که ابتدا از پروژه‌های انرژی تجدیدپذیر حمایت می کنند اما پس از توسعه مزارع بادی و خورشیدی در سراسر کشور، بسیاری از آنها نسبت به تاثیر محیط زیستی آنها اعتراض می کنند. مزارع بادی به شکل غیرقابل اجتنابی زندگی حیات وحش در اطراف خود را به دلیل آلودگی صوتی و قدرت تیغه‌های عظیم‌شان برهم می زنند. توربینهای بادی اغلب پرنده های مهاجری که در مسیرشان از کنار آنها عبور می کنند را می کشند. در مناطقی که گونه‌های در معرض خطر انقراض وجود دارد، این مسئله به عنوان یک مشکل جدی دیده می شود.
در انگلیس مزرعه بادی در ساحل نورفولک که مورد حمایت بوریس جانسون، نخست وزیر انگلیس قرار داشته است، می تواند برق ۱۰ درصد از خانه های انگلیس معادل ۳.۹ میلیون خانه را پس از راه اندازی شدن تامین کند. شرکت سوئدی واتن فال که این پروژه را اجرا می کند معتقد است نیروی بادی فراساحلی، ستون فقرات سیستم انرژی در راستای مقابله با تغییرات اقلیمی خواهد بود و برآورد می شود تا سال ۲۰۵۰ انرژی تجدیدپذیر ۸۰ درصد از برق مورد نیاز را فراهم می کند و عمده این برق از مزارع بادی فراساحلی تامین می شود.
در این بین، مناقشات بر سر استفاده از زمین در آمریکا به معنای متوقف شدن ۳۱ پروژه بادی و ۱۳ پروژه خورشیدی بزرگ در این کشور در سال ۲۰۲۱ بود. بنابراین دولتها و شرکتهای انرژی برای توسعه انرژی تجدیدپذیر در مواجهه با مخالفت مداوم چه کاری باید انجام دهند؟
بر اساس گزارش اویل پرایس، با تعهداتی که برای صفر کردن آلایندگیها داده شده و نگرانیها نسبت به کمبود سوختهای فسیلی، توسعه بخش انرژی تجدیدپذیر هرگز تا به این حد اهمیت نداشته است اما در عین حال، حرکت راحتی هم نخواهد بود.
انتهای پیام