سید غنی نظری خانقاه – دبیر کمیسیون اقتصادی مجلس

کیوسک خبر ـ دولت سیزدهم از ابتدای قبول تصدی مدیریت اجرایی کشور، دیپلماسی قوی و معقولی را در راستای توجه به ظرفیت کشورهای همسایه و شرق آسیا در پیش گرفت که مجلس یازدهم هم این سیاست را تحسین می‌کند. در دولت‌های گذشته این سیاست مغفول مانده بود و فقط به کشورهای غربی توجه شد که دستاورد اقتصادی هم برای کشور نداشت. در حالی که وقتی بستر لازم برای فعالیت اقتصادی با سایر کشورها فراهم است باید به آن توجه کرد و آیت الله رییسی و دستگاه دیپلماسی کشور این موضوع را در دستور کار خود قرارداده است. کشورهای منطقه و همسایه از اشتراکات فرهنگی و قومی متعددی برخوردار هستند که این اشتراکات در همکاری‌های اقتصادی آنها اثرگذار است. از طرفی جمهوری اسلامی ایران از ابتدای دولت سیزدهم به عنوان عضو ناظر پیمان همکاری‌های شانگهای معرفی شد که اکنون به عنوان عضو اصلی فعالیت خواهد کرد. جمهوری اسلامی ایران به عنوان کریدور بسیار مناسب برای اتصال کشورهای آسیای میانه به آب‌های آزاد از اهمیت بالایی برخوردار است، این ظرفیت برای هر دو طرف جنبه برد – برد دارد. بر همین اساس حضور ایران در پیمان شانگهای برای افزایش صادرات و تراز تجاری بسیار موثر است و کشورهای آسیای میانه هم از امکان اتصال به آبهای آزاد برخوردار می‌شوند. به عنوان نمونه حجم تجارت ایران با ازبکستان، میزبان اجلاس شانگهای، حدود ۵۰۰ میلیون دلار است که با بهره بردن از همکاری کشورها در این اجلاس و تقویت فضای بازرگانی و تجاری با کشورهای منطقه، این رقم می‌تواند افزایش یابد. اگر تاکنون هم از این ظرفیت‌ها استفاده نشده به دلیل کوتاهی دولت‌های قبل بوده است. در حالی که دولت سیزدهم از ابتدای فعالیت رسمی خود توافق با چین برای سند همکاری ۲۵ ساله و توافق برای سند همکاری با روسیه و عضویت در پیمان شانگهای و بریکس را به سرانجام رساند که مجلس از این سیاست دولت حمایت می‌کند. توانمندی نظامی و امنیتی جمهوری اسلامی ایران فرصتی برای کشورهای منطقه است، این موضوع سبب جلوگیری از جولان آمریکا در منطقه می‌شود. فعال بودن دیپلماسی جمهوری اسلامی برای بهبود روابط با کشورهای همسایه عامل خنثی کردن تحریم‌ها است، همانطور که رهبر معظم انقلاب بارها تاکید داشتند باید به سمت خنثی سازی تحریم‌ها حرکت کنیم و مراوات با کشورهای منطقه و همسایه در راستای همین سیاست است. عضویت رسمی ایران در پیمان شانگهای در موازنه قدرت علیه غرب تاثیر دارد، در گذشته قدرت‌های اروپایی و آمریکا برای جهان تصمیم گیری می‌کردند، دیگر دوران یکجانبه گرایی نظام سلطه به پایان رسیده است. چرا که قدرت های نوظهوری مانند ایران در کنار چین و روسیه شکل گرفتند که می‌توانند با حمایت از سایر کشورهای منطقه و آسیا آنها راهم به قدرت‌های نوظهور تبدیل کنند.