با اسکان نفرات در سکوی مسکونی جدید امکان جابه‌جایی دکل البرز به‌وجود خواهد آمد و دکل حفاری که برای کار روی یک چاه سکوی F16 در نظر گرفته شده می‌تواند عملیات خود را انجام دهد و این موضوع سبب افزایش تولید میدان فروزان می‌شود.
مراحل ساخت تا نصب
اگر بخواهید اطلاعات بیشتری از سکوی نفتی و مسکونی فروزان بدانید، قدمت هر دو این سکوها بیش از ۵۰ سال است؛ عددی که خود نمایانگر رنگ فرسودگی و کهولت در این بخش‌هاست. با این حال مقدار فرسودگی سکوی مسکونی از ۱۲ سال پیش سبب شده بود از حوالی همان ایام این مهم در دستور کار قرار گیرد تا سکوی زیستی تازه‌ای ایجاد شود.
 این سکوی زیستی جدید سال ۹۱ ساخته‌ و سال ۹۴ پس از ساخت آن طبق برنامه سکوی پیشین از جکت مربوطه جدا شد، اما به‌دلیل قدمت سازه پایه آن و وزن سکوی جدید، امکان نصب سکوی زیستی جدید روی پایه‌های سکوی پیشین وجود نداشت، به همین دلیل سکوی جدید به یارد بوشهر منتقل شد تا ساخت پایه‌های جدید و واسط و پل دسترسی انجام شود.
مرحله بعدی نصب پل ارتباط سکوی مسکونی با سکوی تولیدی بود که سکوی مسکونی روی آن نصب شد. در همه این ایام و با جداسازی سکوی زیست قدیمی، برای اسکان کارکنان سکوی فروزان از امکانات یک دکل حفاری مشابه جک‌آپ بارج به شکل موقت در این منطقه استفاده می‌شود که در مجاورت سکوی حفاری F۱۶ قرار دارد و همزیستی آن با کارکنان و سکوی نفتی رو به پایان است و می‌شود گفت روزگار نه‌چندان مناسب برای کارکنان روزهای آخر را طی می‌کند تا به محل تازه‌ای منتقل شوند.
ویژگی‌های سکوی زیستی جدید
سکوی جدید مسکونی فروزان ۶۸۰ تن وزن دارد. ۴ طبقه است و با ابعاد ۲۰ در ۱۴ دارای ۱۶ اتاق بوده و مطابق استاندارد روزآمد دنیا و باکیفیت مناسب ساخته شده و همچون دیگر سکوهای مسکونی دارای اتاق کنترل، رستوران، اتاق بیلیارد، باشگاه، سرویس بهداشتی و هر آنچه یک خانه نیاز دارد، است. از جمله پد هلی‌کوپتر که با جدا شدن سکوی مسکونی پیشین تا امروز، فروزان از آن بی‌بهره بود.
از نکات مهم در سکوی مسکونی جدید در نظر گرفتن ایمنی بالا به‌ویژه در پایه‌ها و سازه‌های آن است که در ایام نصب هم با توجه به تجهیزات مناسب شرکت صدرا این سازه سنگین با دو کشنده و با روش‌های مهندسی خاص پای اسکله منتقل شد.
طرح توسعه میدان نفتی فروزان
با توجه به اینکه طرح توسعه میدان نفتی مشترک فروزان در زمره طرح‌های نگهداشت و افزایش تولید نفت است و با در نظر گرفتن اولویت مهم وزارت نفت دولت سیزدهم در زمینه میدان‌های مشترک نفت و گاز، می‌توان انتظار تسریع در این بخش را هم داشت.
طرح‌های نگهداشت و افزایش تولید در قالب ۳۳ بسته طرح توسعه در گستره فعالیت سه شرکت تابع شرکت ملی نفت ایران (شرکت ملی مناطق نفت‌خیز جنوب، شرکت نفت فلات قاره ایران و شرکت نفت مناطق مرکزی ایران) در محدوده جغرافیایی هفت استان کرمانشاه، ایلام، خوزستان، کهگیلویه و بویراحمد، بوشهر، فارس و هرمزگان تعریف شده است.
منابع مالی مورد نیاز این طرح با اتکا به درآمد حاصل از افزایش تولید نفت در بسته‌های کاری تعریف و از طریق انتشار اوراق مشارکت در بازار سرمایه تأمین می‌شود.
همگام با برنامه‌ریزی برای افزایش ظرفیت تولید نفت، هدف اصلی از تدوین و اجرای این طرح، حفظ جریان کار و اشتغال در میان پیمانکاران و سازندگان ایرانی صنعت نفت است و به این منظور، ضمن بهره‌مندی صرف از توان پیمانکاران ایرانی، فهرستی از کالاهای پرمصرف طرح که امکان ساخت داخل آنها وجود دارد، تهیه و در قراردادهای مربوطه گنجانده شده است و پیمانکاران تنها ملزم به سفارش اقلام این فهرست به شرکت‌ها و کارخانه‌های داخلی هستند.
پیش‌بینی می‌شود در پایان اجرای همه بسته‌های کاری این طرح، سهم ساخت داخل افزون بر ۸۰ درصد باشد، در همین زمینه در حکم جواد اوجی، وزیر نفت به محسن خجسته مهر، مدیرعامل شرکت ملی نفت ایران نیز بر برنامه‌ریزی لازم برای اجرای طرح‌های اولویت‌دار حفظ و نگهداشت و افزایش توان تولید نفت و گاز تأکید شده است.
در این میان طرح توسعه میدان نفتی فروزان در بخش زیرسطحی شامل ۱۲ حلقه چاه جدید، ۱۱ حلقه چاه تعمیری، سه حلقه چاه RE-INTRY و در بخش روسطحی شامل احداث سه خط لوله دریایی به طول ۲۷ کیلومتر، ساخت و نصب دو سکوی جدید و کابل‌کشی چهار رشته فیبر نوری است که قرارداد آن به ارزش حدود ۲۹۰ میلیون یورو میان شرکت نفت فلات قاره به‌عنوان کارفرما با پیمانکاران ایرانی پتروپارس و مجتمع کشتی‌سازی و صنایع فراساحل ایران امضا شده است.
افزون بر این موارد، نام فروزان در فهرست طرح‌های فناورانه شرکت ملی نفت با دانشگاه‌ها هم قرار دارد که در میان ۱۳ قرارداد کلان پژوهشی صنعت نفت با دانشگاه‌ها و مراکز تحقیقاتی است.
کلیات برنامه پیشنهادی در رابطه با مطالعه طرح جامع توسعه میدان فروزان برای بهبود و افزایش تولید مشتمل بر پنج بسته شناخت میدان، تبدیل چالش‌های میدان به موضوع‌های قابل تحقیق و غربالگری همه روش‌های ازدیاد برداشت و بهبود تولید، ساخت/ به‌روزرسانی الگوی شبیه‌ساز مخزن و شبیه‌سازی نتایج غربالگری، اجرای پایلوت آزمایشگاهی روش‌های منتخب ازدیاد برداشت و بهبود تولید، اصلاح مدل شبیه‌ساز مخزن با استفاده از نتایج آزمایش‌های بسته سوم و طراحی پایلوت میدانی و ارزیابی اقتصادی، نظارت بر اجرای پایلوت میدانی ازدیاد برداشت و برنامه پایش نتایج و تهیه طرح جامع توسعه (MDP) بر اساس روش بهینه ازدیاد برداشت است.