طرح پژوهشی «شناسایی ریسکهای پرورش ماهیان خوراکی در ایران و طراحی پوششهای بیمهای مناسب بر مبنای تجارب کشورها و آسیبشناسی وضع موجود» توسط گروه پژوهشی مطالعات اسلامی بیمه پژوهشکده بیمه منتشر شد.
به گزارش کیوسک خبر به نقل از روابط عمومی و امور بین الملل پژوهشکده بیمه، این طرح پژوهشی توسط دکتر عزیز احمدزاده استادیار پژوهشکده بیمه و با همکاری دکتر جلیل بادپیما، دکتر فاطمه آزادبخت عضو هیات علمی پژوهشکده بیمه، دکتر مدریک پیرصاحب، دکتر رامین پورزاهدی و شادی شکری کلتپه، در پنج فصل شامل «کلیات طرح»، «تحلیل ریسکهای پرورش ماهیان خوراکی و بیمههای موجود در دنیا برای پوشش آنها»، «شناسایی میدانی ریسکهای پرورش ماهیان خوراکی در ایران و آسیب شناسی راهکارهای مدیریت ریسک موجود»، «پیشنهاد ساز و کار ارائه محصولات بیمهای و نحوه نظارت بر آنها» و «جمعبندی و نتیجهگیری» تدوین گردیده است.
آبزی پروری یکی از راههای مؤثر و کارآمد تولید گوشت سفید است که قابلیت اشتغالزایی و صادرات فراوانی نیز دارد. اما این فعالیت دارای ریسک های خاص خود است که دشواری مدیریت این ریسکها، انگیزه تولیدکنندگان را برای توسعه فعالیتهای خود و جذب سرمایه گذاری کاهش میدهد. کاهش دغدغه تولیدکنندگان از طریق ارائه پوششهای بیمهای میتواند انگیزه تولید را در جهت رسیدن به اهداف تعیین شده هموار سازد. لذا، در راستای توسعه انواع محصولات بیمه ای و به منظور گسترش دامنه فعالیت مؤسسات بیمه بازرگانی در حوزه آبزیان، انجام پژوهش کاربردی در این زمینه در دستور کار پژوهشکده بیمه قرار گرفته است.
طرح پژوهشی «شناسایی ریسکهای پرورش ماهیان خوراکی در ایران و طراحی پوششهای بیمهای مناسب بر مبنای تجارب کشورها و آسیبشناسی وضع موجود» با تمرکز بر واکاوی تجربیات جهانی پوشش بیمه آبزیان در کشورهای پیشتاز در این حوزه تدوین شده است و یافتههای حاصل از آن نشان میدهد که ساختار صندوق تکافلی برای پوشش بیمه ماهیان خوراکی، در کنار نقش بیمههای بازرگانی به عنوان متصدی تکافل و صندوق بیمه کشاورزی به عنوان بیمهگر اتکایی صندوق تکافل، راهکار بهینه و بومی برای مدیریت ریسکهای این حوزه خواهد بود.
همچنین بر اساس نتایج این پژوهش، برداشتن چهار گام اساسی برای دستیابی به یک راهکار پایدار و کارآمد پوشش ریسک با نقش آفرینی شرکتهای بیمه بازرگانی پیشنهاد میشود. گام اول باز تعریف نقش و اهمیت بازیگران زیست بوم آبزی پروری در زمینه مدیریت ریسک و کاهش ریسک، گام دوم باز تعریف جایگاه صندوق بیمه کشاورزی از نقش حمایتی بعد از خسارت به نقش اتکایی و کامل کننده نواقص بازاری، گام سوم لحاظ نمودن وابستگی بین ریسکهای مزارع مستقر بر یک رودخانه یا یک حوزه آبریز و سپس کل کشور و گام چهارم نیز ارائه الگوی تکافلی یا تعاونی برای توسعه پوشش بیمه پرورش ماهی میباشد.
برای مشاهده و دریافت متن کامل طرح پژوهشی «شناسایی ریسکهای پرورش ماهیان خوراکی در ایران و طراحی پوششهای بیمهای مناسب بر مبنای تجارب کشورها و آسیبشناسی وضع موجود» به بخش پژوهش تارنمای پژوهشکده بیمه و یا به نشانی https://www.irc.ac.ir/fa-IR/Irc/4944/Articles/view/16040/1637/ مراجعه فرمایید.