مجید ابهری – آسیب‌شناس
به گزارش کیوسک خبر ـ وقوع قتل به هر شکل و بهانه‌ای، جنایت بزرگی است که موجب آزردگی روحی و لطمه عاطفی به جامعه می‌شود. در چند روز گذشته یک جنایت خانوادگی، به موضوع اصلی بحث‌های خانوادگی و رسانه‌ای تبدیل شده است. قتل بابک به‌دست والدینش آن هم به طرز فجیع و بسیار دلخراش، موضوعی نیست که جامعه به سادگی از کنار آن عبور کند. پدری ۸۰ ساله با همکاری مادری ۷۰ ساله، فرزندی را قطعه قطعه کرده‌ و به زباله‌دان انداخته‌اند. این پدر که خود را مبرا از هر گناه و ناپاکی می‌داند در مراحل مختلف قضائی به علامت پیروزی انگشتان خود را در مقابل عکاسان به‌عنوان پیروزی باز می‌کند. بعد از قتل رومینا، ریحانه و… به‌دست پدرانشان و یک هفته قبل، قتل جوانی به دست اقوامش به بهانه تراجنسی بودن این چهارمین جنایت خانگی در یک سال گذاشته به حساب می‌آید. به‌راستی ما را چه می‌شود؟ جامعه به کدام جهت می‌رود؟ آیا ولی‌دم بودن مجوز چنین جنایت هولناکی است؟‌ در این مجال به‌عنوان کسی که چهل سال از عمر خود را صرف آسیب‌شناسی اجتماعی در کشور کرده‌ام، از مراجع عالی‌قدر تقلید، پژوهشگران و اصحاب تفکر در حوزه‌های علمیه درخواست می‌کنم در اینگونه موارد برای گرفتن بهانه از دست معاندان و مهاجمان به دیانت مقدس اسلام، وارد میدان شده و صریحا اعلام نظر و راه را برای قصاص پدران قاتل هموار کنند. در این میان تازه معلوم شده این والدین جرار ۱۰ سال پیش داماد خود و سه سال پیش دختر مبتلا به ام اس خود را به‌همین شکل دلخراش به‌قتل رسانده و در بین دوستان و اقوام با پخش شایعه سفر به‌خارج موضوع را مختومه کرده‌اند. حالا در مورد دختر و داماد بهانه اعتیاد آنها را مطرح می‌کنند، اگر قرار بود هر فرد معتاد به‌دست والدین مثله شود، چه فجایع بزرگی در کشور رخ می‌داد؟ در مورد بابک به بهانه فساد اخلاقی قتل او را توجیه می‌کنند! بر فرض بر محال چنین وضعی وجود داشت، آیا قتل دلخراش بابک ماهیت قانونی پیدا می‌کرد؟ همه همسایگان، آشنایان و دانشجویان، بابک را فردی آرام، متین و کم‌حرف معرفی می‌کنند. چگونه چنین فردی دست به رفتار‌های غیر‌اخلاقی می‌زند؟ اساسا چرا والدین به مراجع انتظامی و قضائی مراجعه نکرده و از آنها کمک نخواسته‌اند؟ براساس نظریات متخصصانی که این دو فرد قاتل (پدر و مادر) را معاینه کرده‌اند، آنها را از نظر روانی سالم تشخیص داده و تصدیق کرده‌اند که دچار جنون نیستند. به‌هر حال افکار عمومی در انتظار پیگیری موضوع از سوی نظام قضائی کشور هستند. به‌عنوان یک پدر که پسری تقریبا در این طیف سنی دارم از جناب مدعی‌العموم به‌عنوان حامی حقوق بی‌پناهان و مظلومان درخواست رسیدگی به این پرونده و مجازات مناسب این والدین سنگدل را دارم. قوانین آسمانی اسلام نباید دستاویز و بهانه جانیان قرار گرفته و فرصت برای مهاجمان فراهم کند. رسانه‌ها باید در فضای خبری به‌دور از جنجال‌های ژورنالیستی به آسیب‌شناسی موضوع پرداخته و حقایق التیام‌بخش جراحات روحی را در اختیار افکار عمومی قرار دهند. به دور از جنجال‌های متداول باید ضمن آرام کردن فضای جامعه و پانسمان جراحات عاطفی، منتظر اقدامات قوه قضائیه ماند و اجازه ندهیم برخی با ایجاد جو مسموم باعث انحراف اصل مطلب شوند.