مسعود یوسفی ـ روزنامه‌نگار

احتیاجی به گفتن نیست که شرایط سخت اقتصادی گریبان مردم را گرفته است و زندگی را برای آن ها دشوار و ناگوار کرده است. در این شرایط انصاف این است که مردم هوای همدیگر را داشته باشند و جانب یکدیگر را رعایت کنند تا این اوضاع دشوار سپری شود و نابسامانی ها به سامان برسد. اما متاسفانه در پاره ای موارد این انصاف و جانبداری از سوی تعدادی از افراد جامعه رعایت نمی شود و رفتار آن ها به گونه ای است که باعث رنج و ابتلای بیش از پیش مردم می شود. محتکران و انبار کنندگان مایحتاج و لوازم مورد نیاز مردم از جمله این افراد ناباب هستند که قصد دارند از این راه به ثروت های کلان و بادآورده برسند و یک‌شبه ره صد ساله بروند. در این میان به نظر می رسد جرم و گناه محتکران دارو و همچنین لوازم پزشکی و طبی از سایر احتکارکنندگان سنگین تر و نابخشودنی تر باشد چرا که این عده حیاتی ترین و ضروری ترین اقلام و مایحتاج یک بیمار را از او دریغ می کنند و باعث می شوند فرد بیمار در معرض خطر و آسیب جدی و حتی مرگ قرار بگیرد. برابر برسی های کارشناسان، احتکار دارو غالبا به صورت تیمی و شبکه ای و با همدستی برخی عوامل و نیروهای شرکت های تولیدکننده دارو و همچنین عده کمی از دست اندرکاران کادر درمان کشور انجام می شود. اگرچه تعداد این افراد کم شمار است اما تاثیر اقدامات آن ها بر حوزه سلامت و درمان بسیار ویرانگر و مخرب است. محتکران و قاچاقچیان دارو باعث می شوند تا بیماران و خانواده های آن ها برای تهیه دارو که در داروخانه ها کمیاب و نایاب است به بازار سیاه مراجعه کنند و متحمل هزینه های گزاف و ده ها برابری قیمت اصلی بشوند و اگر نتوانند این مبالغ را فراهم کنند باید منتطر وخیم تر شدن وضعیت بیمار و حتی مرگ او باشند. گاهی اوقات نیز داروهایی که در بازار سیاه و قاچاق وجود دارد تاریخ گذشته و فاسد و یا تقلبی است و حتی به فرض اینکه چنین دارویی پیدا شود با تجویز آن و استفاده از سوی بیمار تبعات ناگوار و تلخی را برای وی رقم می زند و ممکن است به قیمت جان او تمام شود. قانون مجازات سختی را برای محتکران و قاچاق کنندگان دارو در نظر گرفته است اما طمع و حرص غیرانسانی محتکران دارو و سود کلان و البته نامشروعی که در این بازار وجود دارد باعث می شود تا این قبیل افراد سود جو و سوداگر مرگ، چندان که باید به قانون و مجازات های پیش بینی شده فکر نکنند و وقعی نگذارند. متاسفانه در بسیاری از اوقات شرایط بد اقتصادی باعث می شود تا فضیلت ها و ارزش های انسانی و اخلاقی کمرنگ شده و اثرگذاری خود را از دست بدهند و همین شرایط است که زمینه را برای ظهور و بروز پدیده قاچاق و احتکار و از جمله احتکار دارو فراهم آورد. در چنین وضعیتی نمی توان انتظار داشت که با نصیحت و انذار و برشمردن سجایا و فضیلت های اخلاقی و دینی مانع از بروز جرم و فساد شد و نیز نمی توان اطمینان داشت که با مجازات و بگیر و ببند راه قاچاق و احتکار دارو را سد کرد. بنا براین باید شرایط را برای رونق و بهبود وضعیت اقتصاد و تولید و اشتغالزایی مهیا ساخت و با ساماندهی به زنجیره توزیع و اشباع بازار از مایحتاج و کالاهای مورد نیاز مردم بازار قاچاق و احتکار را کمرنگ و بی رونق ساخت و به تبع آن بیماران و حوزه سلامت و درمان را از لوث وجود محتکران زالو صفت و لقمه گیری های خونرنگ آن ها پاک نمود.