مسعود یوسفی ـ روزنامه نگار

یکی از افرادی که با توسعه درختکاری و جنگلداری و گسترش بوستان ها و پارک های جنگلی کمک های شایانی به آبادانی و حفظ محیط زیست کشور نمود زنده یاد استاد کریم ساعی بود. او همچنین در مسیر آموزش و تهیه منابع و متون درسی و راه اندازی رشته جنگلداری در دانشگاه ها بسیار کوشید و از این راه دستاوردهای ارزشمندی ارائه کرد. در زندگینامه این استاد فرهیخته و دانشمند برجسته آمده است:” بنیان گذار علوم منابع طبیعی در ایران، مؤسس رشته جنگلداری در ایران، پایه‌گذار سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری ایران و بانی ساخت بوستان ساعی و کاشت درختان خیابان ولیعصر عج”.
زنده یاد ساعی به معنی واقعی کلمه عاشق خدمت به حوزه درخت و درختکاری و جنگلداری بود و تا آنجا پیش رفت که حتی جانش را نیز در این راه فدا کرد.
استاد باستانی پاریزی مورخ مطرح و فقید کشور، واقعه در گذشت استاد کریم ساعی را این طور شرح می دهد : ” در دوران نوجوانی، از آنجا که خواهرم و همسرش در شیراز زندگی می‌کردند، زیاد به شیراز می‌رفتم. یکی از این بارها در بازگشت از شیراز چند دقیقه‌ای به پرواز مانده بود که مردی با کت و شلوار اتوکشیده بالا آمد و رو به مسافران گفت: «مسافران عزیز! من مسئولیتی در سرجنگل‌داری کشور دارم و چند ساعت پیش به من خبر دادند یک هیئت خارجی مهم مرتبط با کارم به تهران آمده‌اند و قصد مذاکره و انعقاد قرارداد دارند و حضور من در این مذاکرات و بازدیدها ضروری است. از طرفی هواپیما هم جای اضافه ندارد. هر‌کس که بلیت خودش را به من بدهد، من همین الان هزینه بلیت برگشت و یک هفته اقامت و تفریح در بهترین هتل شیراز را به او می‌دهم.» من (باستانی پاریزی) کتم را روی دستم انداختم، بلند شدم و گفتم: «من بلیتم را به شما می‌دهم، از لطف شما هم ممنونم؛ من خواهرم اینجاست و به هتل و هزینه‌های دیگر احتیاجی ندارم؛ شما به کارتان برسید.» خلاصه هر‌چه آن مرد اصرار کرد، من چیزی قبول نکردم و به منزل خواهرم برگشتم. چند ساعتی که گذشت، رادیو با قطع برنامه‌های خود اعلام کرد: «هواپیمای حامل تعداد زیادی از هم‌وطنان که از شیراز به تهران در حرکت بود، سقوط کرده و تمام مسافران از جمله مهندس ساعی، رئیس سازمان سرجنگل‌داری کشور و بنیان‌گذار بسیاری از پارک‌ها، باغ‌ها و جنگل‌های کشور کشته شده‌اند.» استاد باستانی در پایان اضافه می کند: “حالا من برای همیشه تأسف می‌خورم که چرا با دادن بلیت خودم به آن مرد که بعد از مرگش فهمیدم چه خدمات بزرگی به سرسبزی و آبادانی کشور کرده است، باعث شدم کشورم از خدمات او محروم شود و من زنده بمانم”. سانحه سقوط هواپیما و درگذشت استاد کریم ساعی به سال ۱۳۳‪۱ اتفاق افتاد و بنا به وصیتش پیکر او را در دانشکده منابع طبیعی دانشگاه تهران به خاک سپردند.
در پایان و در آستانه روز درختکاری یاد و نام این مرد بزرگ را که سبز می اندیشید و به آبادانی و توسعه فصای سبز کشور فکر می کرد گرامی می داریم و به روح نازنینش درود می فرستیم.