از مصائب بزرگ صنعت خودروسازی کشور این است که در محافل غیر تخصصی و عمومی و حتی بدون حضور متخصصان فن، افراد کم اطلاع و بی اطلاع و با عنوان و بی عنوان، سخنانی را ایراد می کنند که موجبات شگفتی و تاسف کارشناسان و دست اندرکاران امر را به دنبال دارد. البته نگارنده بر این باور است که اظهار نظر شخصی شهروندان در خصوص موضوعات گوناگون، از ضرورت های آزادی بیان محسوب می شود، اما چنانچه بیان نظرات آمیخته با تهمت، افترا، ناسزا، نسبت های دروغ و مانند این ها به شخص، گروه و یا مجموعه ای همراه باشد، از دیدگاه حقوقی عمل مجرمانه محسوب شده و می تواند شاکی خصوصی داشته باشد.
اکنون بحث واردات خودرو داغ ترین موضوع روز محافلی چون دولت، مجلس و خودروسازان است. آنچه از این گونه نشست ها انتظار می رود طرح آرا و افکار موافق و مخالف و صد البته کارشناسانه است تا نتایج مطلوب حاصل شود. در همین راستا نایب رئیس محترم کمیسیون حقوقی و قضایی مجلس که از طرفداران پروپاقرص واردات خودروهای خارجی به کشور است برای به کرسی نشاندن سخنانش، نکاتی را مطرح کرده که بیشتر به متهم ساختن دو خودروساز بزرگ کشور شباهت دارد تا اظهار نظر کارشناسانه.
از سخنان آقای حسن نوروزی نماینده ی محترم مجلس شورای اسلامی چنین برمی آید که در مقام قضاوت نشسته و بدون ادله حکم صادر کرده است. سخنان پراکنده و اتهامات بی پایه علیه ایران خودرو و سایپا نشان از عصبانیتی است که منشا آن روشن نیست. نماینده ی گرامی در صحبت هایش به نور چشمی بودن شرکت ایران خودرو اشاره کرده و در ادامه به بدهی ۳۵ هزار میلیاردی آن صحه گذاشته است! حال این پرسش مطرح می شود که اگر بزرگ ترین خودروساز کشور نور چشمی است پس اینهمه بدهی از کجا آمده است؟! آیا این گفتار تناقض ندارد؟ آیا به نظر شما این بدهی ها نتیجه ی تصمیمات غلط و قیمت گذاری های دستوری نیست؟ تجربه ثابت کرده که نور چشمی ها معمولا دارای امتیازها و منافع فراوانی هستند؛ بهتر بود برای اثبات این مساله، فهرستی از امتیازها و منافع ارائه شده به این نورچشمی، منتشر می شد تا اذهان عمومی را بیش از پیش روشن می کرد! هر چند منطق اقتصاد می گوید، نباید دریافت حمایت ها و امتیازات به انباشت ضرر و زیان ختم شود! چنانچه اصرار دارید خودرو وارد کنید؛ چرا چهره ی شرکتی را که در طول دوران انقلاب اسلامی مایه ی فخر و مباهات صنعت کشور بوده، مخدوش می کنید! آیا نباید در خانه ی مردم با مردم روراست بود؟
وی در بخش دیگری از سخنانش اظهار داشته است: « اختیار ایران خودرو و سایپا را به دست خودشان بسپارند و… و دولت صرفا ناظر باشد» … خودروسازان و سهامدارانش سال هاست همین مفهوم را فریاد می زنند. همواره کارشناسان در رسانه ها و محافل حرفه ای تاکید کرده اند، رفتار و سیاست هایی را که کشورهای توسعه یافته با خودروسازان خودشان اعمال کرده و زمینه های رشد و توسعه ی آن ها را فراهم ساخته اند، می تواند بهترین الگوی رفتاری با خودروسازان داخلی کشورمان باشد، تا آنان نیز همین فرایند رو به رشد را طی کنند.
هنگامی که از پیشرفت و توسعه ی خودروسازان جهان با آب و تاب سخن می گویید و برای سوارشدن بر مرکبشان سر از پا نمی شناسید، چرا از خود نمی پرسید، خودروسازان خارجی چه فرایندهای مادی و معنوی را با حمایت دولت ها و حکومت ها پشت سر گذاشته تا به جایگاه کنونی دست یابند؟ آیا حاضرید آن حمایت ها را بند به بند برای دو خودروساز کشورتان قائل باشید تا آنان نیز جایگاه مورد نظر شما را کسب کنند؟ شاید خواندن تنها سرگذشت خودروسازان کره ای و روند تکاملی آنان که صنعت خودروسازی را با کشور ایران استارت زدند، خالی از لطف نباشد.
نماینده ی محترم در جای جای صحبت هایش اشاره به واردات خودروهای خارجی به میزان معقول کرده است، اما اصلا مشخص نکرده که این میزان یعنی چقدر و بر اساس کدام نیاز سنجی و برآوردهای کارشناسی مطرح می شود؟ ضمن اینکه متولی واردات خودرو کیست؟ آیا به غیر خودروسازها کسی هم می تواند شایسته ی انجام آن باشد؟
نکته ی آخر اینکه در بسیاری از کشورها و نیز کشور خودمان، بخش مهمی از آلیاژها، مواد اولیه و اقلام الکترونیکی که بستر آن را ندارند، لاجرم نیازشان را ازکشورهای خاصی تامین می کنند. در صنعت خودروسازی بویژه در ساخت قطعات، وجود این مواد بسیار ضروری و واردات آن نیازمند خروج ارز است. در همین راستا ظاهرا نماینده ی محترم انتظار دارند آب و برق و گاز در کشورمان که به حمدالله هیچ کدام وارداتی نیست – در ازای محاسبه ی برخی کالاهای صنعتی که ارزبری دارند – به نرخ دلار برای ایران خودرو محاسبه گردد!! این نوع استدلال هم در حد خود شگفت انگیز است!
یادمان باشد که در تمامی دوران بعد از انقلاب، دولتمردان و مسوولان کشور در بسیاری مواقع برای سربلندی کشورمان، بویژه در مقابل میهمانان خارجی، بزرگ ترین خودروساز خاورمیانه یعنی گروه صنعتی ایران خودرو را به عنوان سمبل پیشرفت و توسعه ی صنعت کشور قلمداد کرده اند … و این صادقانه ترین و منصفانه ترین رفتار ممکن بوده است!

پویا شمس