محمدصالح صدقیان، رئیس مرکز عربی مطالعات ایران

حمله اسرائیل به نیروهای یونیفل در جنوب لبنان چندان عجیب نیست. این اولین بار نیست که اسرائیل به نیروهای حافظ صلح سازمان ملل در جنوب لبنان (یونیفل) حمله می‌کند و برای نخستین بار هم نیست که کشورهای جهان این اقدام را محکوم می‌کنند. این در حالیست .که هیچکدام از کشورها و حتی سازمان ملل و شورای امنیت نتوانسته به صورت مفید و عملی اسرائیل را وادار به توقف درگیری‌ها کند. حدود ۷۰ سال است که این جنایات و تعرض‌های اسرائیل علیه فلسطینی‌ها و همچنین لبنان جریان دارد و قطعنامه‌های متعددی در این راستا علیه تل‌آویو صادر شد اما هیچ خروجی مثبتی در بر نداشته است. واقعیت این است که نه تنها در مورد لبنان بلکه در مورد غزه و کرانه باختری هم اسرائیل قبول نمی‌کند که این قطعنامه‌ها اجرایی شود. حتی در مورد فعالیت هسته‌ای اسرائیل هم شاهد چنین موضوعی بودیم. به عنوان مثال گفته می‌شود که اسرائیل ۲۰۰ کلاهک هسته‌ای دارد اما هیچ کدام از مقامات غربی و آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، اسرائیل را پاسخگو نکردند و تمام این مسائل نشان می‌دهد که تل‌آویو ناقض صلح و امنیت جهانی است. دلیل این امر هم پشتوانه سیاسی آمریکا و حمایت‌های این کشور از اسرائیل است. به صورت کلی نگاه ایالات متحده به خاورمیانه اساساً از دیدگاه اسرائیل نشأت می‌گیرد. اینکه اسرائیل نیروهای یونیفل را مورد هدف قرار داده برای اولین بار نیست و برای آخرین بار هم نخواهد بود. در غزه هم هزاران زن و کودک جان خود را از دست داده‌اند اما باز هم اسرائیل در حال پیشروی میدانی است و جنایاتش ادامه دارد.
در این میان آنچه می‌تواند اوضاع را در جنوب لبنان آرام کند، اجرای قطعنامه ۱۷۰۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد است. از سال ۲۰۰۶ میلادی که این قطعنامه صادر شد تاکنون اسرائیل تن به اجرای آن نداده است و باید دانست که بخشی از این قطعنامه مربوط به اسرائیل و تعهدات آن، و بخشی دیگر مربوط به لبنان است و باید دو طرف آن را اجرایی کنند. حتی در این قطعنامه آمده است که ورود هواپیماها و جنگنده‌های اسرائیل به حریم هوایی لبنان ممنوع است اما عملاً تل‌آویو این قطعنامه را قبول ندارد و هنوز هم آن را اجرایی نکرده است. حزب‌الله لبنان هم اعلام کرده که مشکلی با اجرای آتش‌بس ندارد اما بدون شک مشکل اصلی اسرائیل است؛ چراکه آنها نمی‌خواهند قطعنامه مذکور را در شرایط کنونی اجرایی کنند.
باید توجه شود که اصل مشکل و ریشه تنش‌های فعلی در لبنان اساساً در غزه نهفته است و باید بحران در این منطقه به اتمام برسد تا در نهایت وضعیت لبنان هم آرام شود. واقعیت این است که نتانیاهو بر اجرای قطعنامه ۱۵۵۹ سازمان ملل تاکید دارد اما لبنان اجرای این قطعنامه را به دلیل آنکه یک قطعنامه قدیمی به حساب می‌آید قبول نکرده است. اسرائیل به دنبال آن بوده که اگر قرار است در جنوب لبنان آتش‌بس انجام شود در نهایت باید، اسرای آنها از سوی حماس آزاد و تبادل شوند اما مشکل اساسی این است که نتانیاهو به هیچ وجه نمی‌خواهد جنگ فعلی را پایان دهد و به نظرم صرفاً فشارهای ایالات متحده است که می‌تواند او را متوقف کند که البته باید انتخابات ریاست جمهوری آمریکا را هم مدنظر قرار داد.