بیت‌الله ستاریان؛ کارشناس مسکن
کیوسک خبر ـ رشد قیمت مسکن حالا به نقطه بحرانی رسیده و بهای هر متر مربع واحد مسکونی به طور متوسط به ۵۵ میلیون تومان رسیده است که هفت برابر حداقل دستمزد کارگران است. وقتی قیمت همه کالاها در حال افزایش است، طبیعی است مسکن نیز گران می‌شود. چطور در شرایط تورمی انتظار دارید قیمت مسکن بالا نرود؛ همه بازارها دچار چنین وضعیتی هستند و قیمت همه کالاها نظیر تخم‌مرغ، شیر، ارز و … در حال افزایش بوده و مسکن نیز مشمول این شرایط است. البته مشکل بازار مسکن را باید به گونه‌ دیگری نیز باید بررسی کرد؛ مسکن غالبا پیشتاز بازارهای سرمایه‌گذاری نیست. اما در شرایط کنونی به پیشتاز بازارها تبدیل شده است. دلیل این اتفاق را باید در کسری مسکن موجود جستجو کرد. همواره دو بازار موازی در کنار بازار مسکن وجود دارد که بازدهی آنها عموما کوتاه مدت بوده و سرمایه‌گذاری عمومی در این بازارها نیز به‌صورت موقتی است. این بازارها بازار سکه و ارز است. عموما کسانی‌که سرمایه‌ای دارند ابتدا وارد بازار ارز و سکه می‌شوند و زمانی‌که ارز و سکه به سقف مورد نظرشان می‌رسد و سرمایه‌های خود را به بخش مسکن بازمی‌گرداندند، اما اکنون این وضعیت تاحدودی تغییر کرده و مسکن نیز به موازات بازارهای موازی خود در حال بالارفتن است که این شرایط نشان می‌دهد که اضطرابی که در بخش ارز و سکه و طلا وجود داشته در بخش سایر بازارها نظیر مسکن نیز وجود دارد.در شرایط کنونی سرمایه‌گذاران در نظر دارند منابع خود را تبدیل به کالای سرمایه‌ای کنند تا بتوانند از کاهش ارز سرمایه و پول خود جلوگیری کنند. ‌ تجربه تاریخی جامعه ما نشان می‌دهد که مسکن در ۵۰ سال گذشته همیشه پیشتاز بازارها در درازمدت بوده و اکنون و در کوتاه مدت نیز چنین روندی رخ می‌دهد و یعنی ماهانه ۶،۷،۵، ۴ درصد رشد قیمت را داریم که این وضعیت را باید فاجعه دانست. دولت تبلیغات گسترده‌ای به راه انداخت که قرار است ما سالانه یک میلیون واحدمسکونی بسازیم و اما بررسی‌ها نشان می‌دهد در سال‌جاری عملا تولید مسکن کاهش یافته است. تعداد پروانه‌های ساختمانی نیز کاهش یافته و همه اعداد نشان‌دهنده آن است تولیدکنندگان بخش خصوصی که عموما خرده‌ساز هستند بخودشان را از بازار کنار کشیده‌اند و منتظرند تکلیف ساخت وساز دولتی روشن شود. ما مرتب درباره وضعیت بازار مسکن هشدار داده‌ایم و بیست سال پیش در گزارشی تحقیقی وضعیت اسفناک مسکن در سال ۱۴۰۰ را پیش‌بینی کرده بودیم؛ در این گزارش هشدار داده بودیم که عدم اصلاح سیاست‌ها قیمت مسکن را در سال ۱۴۰۱ به متری ۳۵ میلیون تومان در تهران می‌رساند اما می‌بینید که قیمت مسکن حالا به متوسط ۵۵ میلیون تومان رسیده است و این نشان می‌دهد نه تنها به بحران‌ها توجه نشد بلکه هیچ تدبیری برای بهبود وضعیت اندیشیده نشد و اوضاع از پیش‌بینی ما نیز بدتر گردید. اطلاعات دولت از بخش مسکن بسیار اندک است. فکر می‌کنند به سادگی می‌شود مشکلات را حل کرد. وعده بزرگ می‌دهند و توقع جامعه را بالا می‌برند و بعد وقتی موفق نمی‌شوند همه مشکلات را به گردن مافیای مسکن، بنگاه‌های معاملات ملکی و سوداگران می‌اندازند اما توضیح نمی‌دهند چرا سیاست‌هایی را به کار می‌گیرند که هر روز ضریب نفوذ این دسته از دلالان و … بیشتر می‌شود. با این شرایط انتظاری نمی‌توان داشت؛ این دولت می‌رود و دولت بعدی می‌آید و ما صحبت می‌کنیم، مشکلات را فریاد می‌زنیم، پیشنهاد می‌دهیم و باز می‌بینیم اول راه هستند و هیچ اطلاعاتی ندارند و این پروسه هر چهار سال یک‌بار تکرار می‌شود و کارهای دولت قبلی را تکرار می‌کنند و به عبارت بهتر این سناریو مرتب در هر دوره از دولت‌ها تکرار می‌شود.