به گزارش کیوسک خبر به نقل از اسپیس، حدود ۹ دقیقه بعد بخش اول موشک به زمین بازگشت تا ششمین فرود خود بر روی سکوی شناور در اقیانوس اطلس را داشته باشد اما موفق به فرود نشد.
جسیکا اندرسون(Jessica Anderson) مهندس تولید اسپیس‌ایکس در طول پخش زنده‌ی پرتاب این موشک گفت: به نظر می‌رسد ما نتوانستیم تقویت‌ کننده‌مان را روی سکو فرود آوریم. جای تاسف است که ما آن را از دست دادیم اما بخش دوم تقویت کننده ما هنوز در مسیر قرار دارد.
اسپیس‌ایکس ترجیح می‌دهد که بخش‌هایی از موشک فالکون ۹ اش را برای استفاده مجدد بازیابی کند اما این شرکت بارها گفته است که تحویل محموله در مدار اولویت ماموریت‌ها است.
یکی از تقویت کننده‌هایی که بارها استفاده شده بود این موشک را به سمت مدار هدایت کرد این تقویت کننده به نام B۱۰۵۹ پیش از این دو فضاپیمای مختلف دراگون شرکت اسپیس‌ایکس را به همراه محموله به ایستگاه بین‌المللی فضا فرستاده بود . فضاپیمای CRS-۱۹ در دسامبر و فضاپیمای CRS-۲۰ در مارس سال ۲۰۲۰ همچنین ماموریت استارلینک در ماه ژوئن گذشته، ارسال یک ماهواره رصد کننده‌ی زمین برای آرژانتین به نام SAOCOM-۱B در ماه اوت و یک ماهواره‌ی جاسوسی برای دولت ایالات متحده به عنوان بخشی از ماموریت NROL-۱۰۸ در ماه دسامبر توسط این تقویت‌کننده به فضا رفتند.
پرتاب امشب یکی از دو پرتاب برنامه‌ریزی شده برای ارسال استارلینک در این هفته بود و ۶۰ ماهواره‌ی استارلینک دیگر در روز چهارشنبه ۱۷ فوریه توسط یک موشک فالکون دیگر به فضا ارسال خواهند شد. این توالی سریع ارسال فضاپیماها به این دلیل است که شرکت اسپیس‌ایکس اخیرا برای دلایلی چون مشکلات جوی و همچنین مشکلات سخت‌افزاری مجبور شد تا برنامه‌ریزی ماموریت‌های استارلینک خود را تغییر دهد.
این ماموریت که استارلینک ۱۹ نام دارد پس از پرتاب استارلینک ۱۸ در ۴ ام فوریه انجام گرفت. هردوی این پروازها پیش از استارلینک ۱۷ انجام شدند که قرار بود در تاریخ ۱ فوریه انجام شود و قرار بود توسط یکی از تقویت‌کننده‌های رکورددار  اسپیس‌ایکس به نام B۱۰۴۹ انجام گیرد. اما این ماموریت بارها به تاخیر افتاد و انتظار می‌رود بعد از نیمه‌شب در تاریخ ۱۷ فوریه انجام گیرد.
در طی برنامه‌ریزی‌های اولیه اسپیس‌ایکس قصد داشت تا هر دو ماموریت استارلینک را با چندین ساعت فاصله انجام دهد این اتفاق اولین بار در سال ۱۹۶۶ در منطقه‌ی (space coat) افتاد هنگامی که یک موشک به نام جمنای( Gemini) توسط یک موشک دیگر به نام اطلس آگنا(Atlas Agena) دنبال شد آن هم تنها ۹۹ دقیقه بعد از پرتاب اول. در نهایت این ماموریت دوگانه انجام نشد اما در یک اقدامی بی‌سابقه در دوران پروازهای تجاری آژانس فضایی Eastern Range که ناظر بر پرتاب‌های ساحل شرقی است مجوز پرتاب پشت سر هم موشک‌ها را داد.
این شاهکاری است که ممکن است در روزهای آینده شاهد آن باشیم خصوصا که شرکت‌های بیشتری در حال فعالیت در این زمینه هستند و پرتاب‌های بیشتری از فلوریدا انجام خواهد شد. سال گذشته رکورد ۳۱ پرتاب ثبت شد اما سال ۲۰۲۱ شلوغ‌تر خواهد بود زیرا مرکز فضایی ۴۵th Space Wing قصد دارد حداقل ۴۰ ماموریت انجام دهد.
دوبرابر کردن پرتاب موشک‌ها
این پرتاب که قرار بود در روز یکشنبه انجام شود شد توسط اسپیس‌ایکس به دلیل شرایط جوی نامناسب لغو شد.در طول هفته گذشته طوفان سراسر فلوریدا را فرا گرفته بود و مانع از پرتاب فضاپیماها شد.
شرایط در روز دوشنبه بهتر شد و فالکون ۹ می‌توانست پنجمین پرواز در این سال را به ثمر برساند تا این شرکت به انتظار ماموریت بعدی بنشیند. گروه دیگری از ماهواره‌های استارلینک قرار است از مرکز پرتاب فضایی دیگر اسپیس‌ایکس در فلوریدا از مجتمع پرتاب ۳۹ پایگاه فضایی کندی به فضا پرتاب شود.
این ماموریت همچنین ۱۰۸ امین ماموریت از سری ماموریت‌های فالکون ۹ بود که اگر می‌توانست به درستی بر روی سکو فرود بیاید ۷۵ امین فرود موفق موشکی را برای شرکت ثبت می‌کرد.
اسپیس‌ایکس برای بازیابی تقویت‌کننده‌های خود از دو سکوی شناور بزرگ در آب به علاوه‌ی دو سکوی پرتاب که به شرکت اجازه می‌دهد موشک‌های بیشتری را پرتاب کند و فرود آورد استفاده می‌کند. معمولا بیشتر از سکوی‌های شناور استفاده می‌شود زیرا بازگشت و فرود در خشکی سوخت بیشتری نیاز دارد.
فالکون‌ ۹ ‌های امروزی نسخه‌های تقویت‌ شده‌ی نمونه‌های قبلی هستند که می‌توانند چندین بار پرواز کنند و تنها تعمیرات جزئی در بین پروازها نیاز است. همه‌ی این‌ها به لطف به‌روزرسانی‌هایی است که بر روی فالکون ۹ در سال ۲۰۱۸ انجام شد. از جمله سیستم محافظت از حرارت قوی‌تر، پره‌های تیتانیومی و بخش داخلی پایدارتر که استفاده مجدد از موشک را تسهیل می‌کند.
به همین دلایل اسپیس‌ایکس می‌تواند ماموریت‌های بیشتری انجام دهد. این شرکت در سال ۲۰۲۰ رکورد پرتاب را با ۲۶ پرتاب شکست که ۲۲ تا از آن‌ها موشک‌های قدیمی‌ بودند. اسپیس‌ایکس قصد دارد تا در سال ۲۰۲۱ از این رکورد عبور کند و حداقل ۴۰ موشک بین تاسیسات پرتاب فضایی‌اش در کالیفرنیا و فلوریدا ارسال کند.
ساخت مجموعه‌ای از ماهواره‌ها
با پرتاب موفقیت آمیز امشب اسپیس‌ایکس اکنون بیش از هزار ماهواره در مدار دارد و پرتاب‌های دیگری نیز در پیش است. مجموعه اولیه ماهواره‌های استارلینک اسپیس‌ایکس شامل ۱۴۴۰ ماهواره خواهد بود و این شرکت برای ۱۰ ها هزار ماهواره‌ی دیگر درخواست تاییدیه کرده است.
این شرکت مجموعه‌ی بزرگ خود را که از هر مجموعه ماهواره‌ی دیگری در مدار بزرگ‌تر است با هدف اتصال سراسر جهان به یکدیگر ارسال کرده است. برای این منظور اسپیس‌ایکس ماهواره‌هایی مسطح با پهنای باند طراحی کرده که در فراز زمین حرکت کنند و اینترنت تمام کاربران جهان را فراهم کنند.
پرواز امشب دقیقا چند روز بعد از شروع پیش‌فروش اینترنت اسپیس‌ایکس انجام شد. هفته‌ی گذشته این شرکت وب‌سایتش را برای خریداران احتمالی باز کرد و همزمان در حال انجام مراحل آزمایش بتای داخلی و بین‌المللی است. بر طبق این وبسایت کاربران می‌توانند تجهیزات مورد نیاز را سفارش داده و ثبت‌نام کنند اما دسترسی به این سرویس ۶ ماه یا بیشتر طول خواهد کشید.
اسپیس‌ایکس آزمایش بتا را در سال ۲۰۲۰ آغاز کرد هنگامی که اجازه داد کارمندانش این سرویس ماهواره‌ای رو به رشد را امتحان کنند.
ایلان ماسک می‌گوید: باید تعدادی حدود ۵۰۰ تا ۸۰۰ ماهواره در مدار باشد تا بتوان این پوشش اینترنتی را آغاز کرد و هنگامی که به آن نقطه برسیم شرکت آزمایش سرویس جدیدش ‌را آغاز خواهد کرد.
گزارشات اخیر از کارمندان اسپیس‌ایکس نشان می‌دهد که این سرویس کار می‌کند و حتی می‌توان با آن چندین برنامه را به طور همزمان اجرا کرد. کمی بعد اسپیس‌ایکس از کاربران خواست تا این سرویس را امتحان کنند در حالی که شرکت ماهواره‌های بیشتری به فضا می‌فرستد. اسپیس‌ایکس اجازه‌ی ارائه این خدمات در انگلستان را اوایل سال جاری گرفت و حتی در دسامبر گذشته اولین مشتری کانادایی خود را پیدا کرد.
کاربران مستقر در منطقه‌ی مسکونی پیکانگیکوم فرست نیشن(Pikangikum First Nation) در کانادا توانستند از این سرویس استفاده کنند و با آن به برنامه‌های آموزشی و پزشکی از راه دور و سایر برنامه‌ها متصل شوند.
قطعاتی که به زمین می‌آیند
دو کشتی Ms. Tree و Ms. Chief اسپیس‌ایکس که به شبکه وصل هستند اکنون در اقیانوس اطلس مستقر هستند. این دو دماغه‌ی موشک‌ها را بازیابی می‌کنند پس از آن که این بخش‌ها به زمین بازگردند.
موشک‌ها که مجهز به نرم‌افزار ناوبری و چتر نجات هستند مسیر خود را به سمت زمین پیدا می‌کنند و پس از برخورد با آب از آن خارج می‌شوند.
گاهی اوقات اسپیس‌ایکس آن‌ها را در میانه‌ی هوا می‌گیرد اما این موضوع بستگی به باد و شرایط جوی دارد. بازیابی معمولا ۴۵ دقیقه بعد از پرتاب انجام می‌گیرد.
انتهای پیام