در دنیای امروز، برندسازی ملی به عنوان یکی از ارکان اصلی پیشرفت اقتصادی و دیپلماسی تجاری کشورها شناخته می‌شود. با این حال، ایران با وجود داشتن ظرفیت‌های کم‌نظیر برای برندسازی ملی، نتوانسته است در میان شاخص‌های برندینگ بین‌المللی جایگاهی در میان ۶۰ کشور برتر داشته باشد. این موضوع نه تنها نشان‌دهنده ضعف ساختاری در مدیریت برندسازی کشور است، بلکه به نوعی نشان‌دهنده عدم بهره‌برداری از فرصت‌های موجود در این حوزه است.
به گزارش کیوسک‌خبر، برندسازی ملی امروزه به عنوان یکی از ابزارهای اساسی برای تقویت حضور کشورها در بازارهای جهانی شناخته می‌شود. بسیاری از کشورهای پیشرو با ایجاد نهادهای مستقل و تخصصی، تصویری متمرکز از خود را در عرصه‌های داخلی و بین‌المللی ارائه می‌دهند. اما در ایران، نبود یک نهاد منسجم و متخصص برای طراحی و اجرای سیاست‌های برندسازی، به یکی از مشکلات اساسی اقتصاد کشور تبدیل شده است. این خلأ باعث شده است که برندهای صنعتی ایران به‌عنوان سفیران اقتصادی کشور در بازارهای جهانی به حاشیه رانده شوند و توان رقابت با برندهای خارجی را از دست بدهند.
ایران با وجود داشتن فرهنگ غنی، منابع طبیعی گسترده، نیروی انسانی توانمند و موقعیت راهبردی در منطقه، پتانسیل‌های فراوانی برای برندسازی ملی دارد. از منابع نفت و گاز گرفته تا صنایع دستی اصیل، کشاورزی متنوع و برخی صنایع پیشرفته، همه این عوامل می‌توانند به عنوان زمینه‌سازی برای طراحی و تثبیت جایگاه برندهای ایرانی در عرصه بین‌المللی عمل کنند. با این حال، این ظرفیت‌ها به دلیل نبود برنامه‌ریزی دقیق و استراتژیک، هنوز به ثمر ننشسته‌اند.
بررسی‌ها نشان می‌دهد که برندسازی در ایران با چالش‌های متعددی مواجه است. از جمله این چالش‌ها می‌توان به نبود شناخت درست از مقوله برندسازی اشاره کرد، زیرا مدیریت‌های ایرانی هنوز بر روال سنتی باقی‌مانده‌اند و باور واقعی در مورد پدیده برندسازی وجود ندارد. همچنین تمرکز ناکافی بر تحقیق و توسعه یکی دیگر از مشکلات مهم است، زیرا بسیاری از شرکت‌ها بیشتر روی سودآوری کوتاه‌مدت تمرکز دارند و به فروش بیشتر از برندسازی اعتقاد دارند.
مشکلات استانداردسازی نیز از دیگر چالش‌های موجود است، به طوری که فعالان زیست‌بوم فناوری همواره در دغدغه‌های فراوانی برای دریافت استانداردهای لازم قرار دارند. کمبود نیروی انسانی متخصص نیز باعث شده است که مدیریت برند به دلیل نبود نیروی انسانی متخصص و آموزش‌دیده، با مشکلات متعددی مواجه باشد. علاوه بر این، موانع رقابت در عرصه جهانی به دلیل رشد تکنولوژی و دسترسی مردم به اطلاعات، سلیقه مشتریان را به سمت محصولات و خدمات باکیفیت‌تر سوق داده است.
برای رفع این چالش‌ها و تقویت برندسازی در کشور، اقداماتی ضروری است. بهبود فضای کسب‌وکار به ویژه در حوزه تجارت الکترونیکی یکی از این اقدامات است. افزایش رقابت‌پذیری و اخذ استانداردهای لازم برای بهبود کیفیت محصولات نیز می‌تواند به برندسازی کمک کند. جذب سرمایه‌های خارجی و تغییر دیدگاه مدیران نسبت به سرمایه‌گذاری روی برند از دیگر راهکارها است. استفاده از ابزارهای نوین تبلیغاتی و ایجاد زیرساخت‌های قانونی برای حمایت از مالکیت ادبی و هنری نیز می‌تواند به بهبود وضعیت برندسازی در ایران کمک کند.
به گزارش کیوسک‌خبر، ایران با وجود داشتن پتانسیل‌های فراوان، هنوز نتوانسته است در حوزه برندسازی ملی گام‌های مؤثری بردارد. نبود نهادهای متخصص، کمبود تحقیق و توسعه، مشکلات استانداردسازی و کمبود نیروی انسانی متخصص از جمله دلایل این شکست هستند. برای بهبود وضعیت فعلی، ضروری است که دولت و بخش خصوصی به‌صورت هماهنگ اقداماتی را در جهت تقویت برندسازی ملی انجام دهند. در غیر این صورت، ایران همچنان شاهد نفوذ برندهای خارجی در بازار داخلی و از دست دادن فرصت‌های تجاری در سطح بین‌المللی خواهد بود.