مهدی اکبریان، معاون اداری و مالی شعبه تربت حیدریه

در گذشته ها خوانده بودم که سازمانها نمی توانند خود را از جامعه جدا کنند و جوامع نیز نمی توانند بدون سازمان تداوم یابند. گذر زمان، مطالعات بیشتر، مداقه در عملکرد سازمان های گوناگون، بازخوردگیری از شهروندان نسبت به عملکرد سازمانها و در نهایت، استقرار دولت هایی با نگرش های گوناگون در کشور نه تنها این مدعا را در عمل برایم اثبات کرد بلکه مرا وادار کرد که بیش از پیش به مقوله تعامل شهروندان و سازمان ها و توجه هر دو طرف به مقوله حقوق و تکالیف شان نسبت به خود، کارکنان و طرف مقابل داشته باشم.
هفته ای که پشت سر گذاردیم در تقویم به نام تامین اجتماعی نامگذاری شده است از آنجا که از این سازمان بعنوان بزرگترین سازمان اجتماعی – اقتصادی یاد می شود که با طیف های متنوع و گسترده از شهروندان در ارتباط است و سیاست های آن باعث بالا و پایین رفتن نبض زندگی نه تنها خانوارهای ایرانی بلکه روند حرکتی صنایع و سایر بخش های اقتصادی می شود، می طلبد در سیاست گذاری، اداره و تدوین خط مشی های اجرایی سازمان دو اصل مهم و راهگشا بیش از پیش مدنظر دولتمردان و حاکمیت قرار گیرد:
۱- مشارکت دادن واقعی شرکای اجتماعی یعنی سه جانبه گرایی در عمل.
۲- استقلال اداری سازمان و پرهیز از دخیل کردن اهداف سیاسی در تصمیم سازی های مرتبط.
بر مدیران عالی سازمان نیز فرض است که دغدغه عبور از بحران و به سرمنزل مقصود رساندن آورده های کارگران و تامین شرافتمندانه آتیه آنان را بعنوان اولویت اول مدنظر داشته و در این راه با تکیه بر خرد جمعی، اندیشمندان دانشگاهی و بهره گیری از نظرات نیروهای سازمانی دغدغه مند و تشکیل اتاق فکرهای سازمانی ضمن ایجاد انگیزش در کارکنان و جلب اعتماد مخاطبین اجتماعی، عزم خود را برای خدمت بیش از پیش به جامعه شریف ایران در عمل اثبات نمایند.
در پایان این مناسبت را به همه ذینفعان و شرکای عزیز سازمان و همکاران گرامی شادباش عرض نموده و آرزوی سلامتی توام با عزت را از آستان هستی بخش متعال برای همگان دارم.