مجید ابهری – آسیب شناس
کیوسک خبر- بیش از چهــل سال از پیـــروزی انقـلاب اسلامی می‌گذ‌رد، اما دیگر نباید انتخاب وزیر برای وزارت مرتبط با موضوعات هنری مخصوصا در محورهای سینما، تئاتر، موسیقی و هنرهای معروف به صنایع مستظرفه موجب دغدغه و نگرانی اصحاب هنر، هنرمندان و هنردوستان باشد. سال‌هاست که سینمای ایران به‌محض حرکت در جاده رشد و اعتلا براساس مفاهیم و ارزش‌های اصیل دچاردست انداز می‌شود و سینمای ایران نیز به‌رغم موانع متعدد و گاه خلق الساعه، در میادین جهانی جوایز شگفت انگیز کسب می‌کند واین از پایمردی و رشد فرهنگی هنرمندان ایرانی است. هنوز تلویزیون ما بعد از گذشت نزدیک به نیم‌قرن از نمایش آلات موسیقایی دچار ترس و دغدغه است!. تا حدی که اگر یک جوان ۲۰ یا ۳۰ ساله آلات موزیک را در خانه خود و نزد اقوامش نبیند، نمی‌تواند فرق میان تار و سه‌تار را به عنوان سازهای اصلی ایرانی متوجه شود. الات موسیقی که به‌طور قانونی در معرض خرید و فروش و اموزش هستند، ولی هنوز در وادی نشان دادن یا مخفی کردن آن در رسانه ملی، در بلاتکلیفی به‌سر می‌برند. شوربختانه غرض‌ ورزی‌ها و تنگ‌نظری‌ها در زمینه‌های هنری همواره وجود داشته و یک کلاغ چهل شتر‌های محافل مجازی، ابرهای سیاهی بر فضای هنرهای مختلف کشانده و تسویه حساب‌های مافیایی در هنر نیز به غلظت سایر فنون نیز حضور دارند. با جابه‌جایی رجال سیاسی و وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، این روزها اصحاب هنر دچار اضطراب و استرس فرهنگی شده‌اند، در حالی‌که نگاه رهبر فرهیخته ما به برخی از شعبات هنری و اعلام خطوط قرمز توسط ایشان تا حدود بسیار زیاد محدوده‌های مجاز و غیره را تعیین کرده‌اند. آنچه که وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی، در راستای جلب اعتماد حداکثری نمایندگان مجلس برای رای اخذ رای اعتماد حداکثری عنوان کردند، امروز موجی از نگرانی‌ها را در میان هنرمندان شعب مختلف ایجاد نموده است و سخنان ایشان پس نشستن برکرسی وزارت، در فضای مجازی دست به‌دست می‌شود. نمی‌توان انکار نمود که احتمال وجود لایه‌های بسیار نازک از هنجار ستیزی در بین برخی از افراد وجود دارد که این نسبت در میان اصحاب هنر در پایین ترین سطوح در قیاس با سایر رشته‌ها قرار دارد. فقر فرهنگی به‌علت فقدان سیاستگذاری‌های منسجم و کارشناسی شده باعث نزول کیفی فیلم‌های سینمایی وسریال‌های ایرانی گردیده و اصلی‌ترین عامل گرایش خانواده‌ها مخصوصا نوجوانان و جوان‌ها به محصولات غربی است. بیش از ۴۵۰ شبکه ماهواره‌ فارسی زبان که در طول شبانه‌روز به پخش محصولات ضد اخلاق و ویرانگر ارکان خانواده مشغول هستند از همین خلأ و کاستی‌ها حداکثر بهره‌برداری را کرده و نتایح شوم فرهنگی آنها در کمتر از ۵ سال آینده مشخص می‌گردند. گسترش موسیقی مبتذل و فراموشی جایگاه موسیقی فاخر ایرانی گشته و می‌گردد. منزوی شدن هنرمندان اصیل و کارآمد در تمام رشته‌های زیر مجموعه فرهنگ و هنر شده و می‌شود. این انزوا براساس تجارب قبلی ممکن است تا چند ماه وسال طول بکشد ویا اینکه فعلا براین مبنا تداوم یابد. هنر تئاتر که چون کودک نو رسته تازه به‌حرکت در آمده بود، مجددا متوقف شد. سلب اعتماد از بدنه نیمه‌جان هنر و به‌چرخش درآوردن بهانه‌های ابتذال، فضایی تیره و نومید کننده بر ابرهای موجود اضافه کرده است. تکلیف کلاس‌های آموزش هنر و موسیقی خصوصی چه خواهد شد؟ تفکیک جنسیتی در هنرهفتم، اجزا سانسور و مجریان آنها به چه سرنوشتی دچارخواهند شد؟. به‌عنوان برادری کهنه رزمنده و با ۴۰ سال فراز و فرود، خوب وبد، سخت و آسان انقلاب را همراه با یاران مخلص نظام چشیده و اشک‌ها و لبخندهای یاران انقلاب را در پیاله عشق ریخته، درخواست عاجزانه دارم که به داد فرهنگ این مرز و بوم برسند و با سخنانشان باعث دلگرمی هنرمندان شوند، چون این قشر دیگر توان فشار بیش از این را ندارند. همچنین لازم است تا رئیس جمهور محترم با تشکیل کارگروه ارزیابی ضمن تحلیل اوضاع روزمره با رهنمودهای دلگرم کننده موجبات رشد و تقویت جبهه فرهنگ و هنر رافراهم نمایند.