عباس آرگون – عضو اتاق بازرگانی ایران
کیوسک خبر – اقتصاد ایران با مشکلات مختلفی از جمله تحریم،‌FTAF‌، نداشتن دپیلماسی موثر با کشورها و عدم عضویت در پیمان‌های منطقه‌ای و بین‌المللی، فقدان ثبات در قوانین، مباحث داخلی و خارجی و … مواجه است. در حقیقت وجود عدم قطعیت به اقتصاد کشور آسیب وارد می‌کند. اقتصاد ما برای رشد و توسعه نیازمند سرمایه‌گذاری است، نیازمند ثبات و آرامش هم هست. در دهه اخیر سرمایه‌گذاری در کشور منفی بوده و کاهش چشمگیری داشته است و اگر بخواهیم صادرات خود را افزایش بدهیم، باید تولید بیشتری داشته باشیم که تولید بیشتر هم نیازمند سرمایه‌گذاری بیشتر و وجود فضای مناسبی برای سرمایه‌گذار است تا بتواند برای آینده خود برنامه‌ریزی تولید و صادرات داشته باشد. اگر اینها نباشد کشور با مشکل مواجه می‌شود. آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های گذشته میزان تجارت خارجی و صادرات کاهش پیدا کرده و به‌تبع آن هم واردات کم شده است؛ لازمه صادرات، واردات است و نمی‌توان تجارت را یک سویه انجام داد. صادرات باید همراه با واردات باشد به‌ویژه برای کشور ما که بخشی از مواد اولیه مورد نیاز برای تولید وارد می‌شود. هیچ کشوری نیست که بتواند همه نیازمندی‌های خود را تولید کند. کشورها باید در حوزه‌هایی که مزیت‌ دارند تولید کننده باشند و در حوزه‌هایی که مزیت ندارد واردات صورت گیرد و این تعامل با دنیاست که می‌تواند باعث رشد و توسعه اقتصادی کشور شود. کشور نیازمند بهره‌وری خوب و بالایی است که لازمه آن بکار‌گیری نیروی انسانی نخبه است که متاسفانه بخش بزرگی از نیروهای انسانی نخبه دانشگاهی به دلیل شرایط بی‌ثبات اقتصادی و سیاسی از کشور خارج شدند. سرمایه اصلی کشور نیروی‌های انسانی تحصیلکرده و نخبه‌ای است که به‌راحتی از دست می‌روند و برای کشورهای دیگر کار می‌کنند و زمینه توسعه آن کشورها را فراهم می‌کنند. حتی نیروهای نخبه‌ای که در کشور مانده‌اند هم به درستی مورد استفاده قرار نمی‌گیرند. بسیاری از نیروهای دانشگاهی و تحصیلکرده با جبر وضعیت جامعه در مشاغلی مشغول هستند که هیچ ارتباطی به تحصیلات آنها ندارد و این اتفاق باعث کاهش بهره‌وری می‌شود. دولت‌ها به این موضوع توجه کافی ندارند و یکی از نقاط ضعف جدی مدیریت منابع انسانی و بهره‌وری همین است که نیروهای توانمند ایرانی بار سفر می‌بندند و راهی سایر کشورهایی می‌شوند که ثبات اقتصادی و نیازهای اولیه زندگی و زمینه پیشرفت را برای همه فراهم می‌سازند. ایران نیازمند برنامه منسجمی است که بتواند در همه حوزه‌ها تصمیمات دقیق بگیرد تا بتوان به آینده امیدوارتر بود.