به گزارش کیوسک خبر به نقل از الفباخبر؛ بانکداری دیجیتال یک اصطلاح کلی است که به انواع معاملات مالی اشاره دارد که با کمک تکنولوژی انجام می‌شوند. ممکن است گفته شود که بانکداری آنلاین نیز نوعی بانکداری دیجیتال است، اما بانکداری دیجیتال چیزی بیش از بانکداری انلاین است.
دنیای کنونی، دنیای پیشرفت و تکنولوژی است. هر ارگان و نهاد اقتصادی که بخواهد در این بازار پر رقابت دوام بیاورد لاجرم باید به این حوزه ورود کند. بانکداری دیجیتال نمونه‌ای از پیشرفت تکنولوژی و به روز بودن نیازهای جامعه است.
بانک‌ها و سایر موسسات مالی نیازمند شناسایی فرصت‌های جدید هستند. هر بانک و نهاد اقتصادی که سریع‌تر جایگاه خود را در دنیای بانکداری دیجیتال بیابد، بی‌شک سهم بزرگتری از بازار رقابتی را از آن خود خواهد کرد.
در حال حاضر و از طریق تلفن‌های هوشمند امکان دسترسی به اپلیکیشن‌های مختلف مالی در شبکه‌های اجتماعی با سرعتی بیش از قبل امکان‌پذیر است. هر مشتری ناراضی به‌سادگی می‌تواند از خدمات بانک دیگری استفاده کند و دیگران را هم به این کار تشویق کند. همانطور که فناوری‌های دیجیتالی به بانک‌ها کمک می‌کنند تا کارایی و رضایت مشتری را بهبود بخشند، ارتباطات چهره به چهره هنوز یکی از عوامل مهم ایجاد ارزش به‌شمار می‌روند.
فناوری‌های جدید از یک‌سو امکان خودکارسازی فرآیندها را تسریع بخشیده‌اند و بانک‌ها را چابک‌تر کرده‌اند و از سوی دیگر از طریق کاربردهای برخط و تعاملی مبتنی بر عادات و تجارب مشتریان، انگیزه تعامل مشتریان با بانک را به شدت افزایش داده‌اند. فناوری‌هایی نظیر بیومتریک، امکان یکپارچگی و امنیت در فرایند احرازهویت مشتری را فراهم نموده‌اند و به موازات آن فناوری‌هایی چون بلاک‌چین و رمزارزها، به طور کلی عملیات پرداخت و انتقال وجه را متحول ساخته‌اند.
خودکارسازی فرآیندها، به‌کارگیری کارکردهای هوش مصنوعی و تحلیل کلان داده به‌منظور شناسایی انتظارات و رفتارهای مشتریان، باعث شده است که عوامل هزینه یا قیمت تمام شده ارائه خدمت تغییر یافته و میزان آن نیز بشدت کاهش یابد. این واقعیت، به این معناست که در فضای فزاینده بازار رقابتی، بانک‌‌هایی که دیجیتالی شده‌اند نسبت به بانک‌های دارای رویکرد سنتی، بین ۲ تا ۴ برابر هزینه تمام شده ارائه خدمتشان پایین‌تر خواهد بود و در نتیجه، مجال رقابت برای دارندگان تفکر بانکداری الکترونیکی متداول باقی نمی‌ماند.
بانک‌های ایرانی در مواجهه با این دگرگونی دو راه در پیش رو دارند، یا سعی کنند با نگاه به تجربیات موفق بین المللی و بهره‌گیری از مدل‌های جدید کسب‌وکار بانکی، خود را با الزامات این دگرگونی تطبیق دهند و یا به انکار تأثیرات این پدیده بپردازند و با تکیه بر مدل‌های کسب‌وکار فعلی، به فعالیت خود ادامه دهند. شواهد به دست‌آمده از بانک‌های بین‌المللی نشان می‌دهد که انتخاب راه دوم و عدم همسویی با تحول دیجیتالی، ضمن کاهش سودآوری و ارزش آفرینی، بقای این موسسات مالی را نیز با مخاطره روبرو خواهد ساخت.
بانکداری دیجیتال، ارائه محصولات و خدمات مناسب، شخصی و سفارشی‌سازی شده در زمان مناسب و به طور آنی از طریق ابزار یا کانال‌های متناسب و یکپارچه و ارائه خدمت به مشتریان مبتنی بر تحلیل‌های پیشرفته و در لحظه از داده‌های مشتریان، است.
کاهش نسبت هزینه به درآمد: همزمان با افزایش پذیرش ابزارهای دیجیتال توسط مشتریان، نقش شعب بانک‌ها در بعد تراکنشی کمرنگ‌تر شده و به ارائه دهنده مشاوره به مشتری تغییر می‌یابد. این امر با کاهش هزینه‌های عملیات شعب فیزیکی و هزینه دارایی‌های ثابت، موجب کاهش نسبت هزینه به درآمد گردیده و همین موضوع، امکان رقابت‌پذیری بیشتری برای بانک‌ها ایجاد می‌کند.
افزایش نرخ بازده حقوق صاحبان سهام: بانک‌ها با راه‌اندازی بانکداری دیجیتال، می‌توانند هزینه‌های عملیاتی خود را از طریق کاهش زمان پردازش فعالیت‌های مختلف و بهینه سازی استفاده از کانال‌های متنوع، به حداقل برسانند و همچنین برخی از هزینه‌های سرمایه‌ای خود را نیز کاهش دهند. بعلاوه امکان خلق درآمدهای جدید نیز برای بانک‌ها فراهم می‌شود.
تأثیر بر سودآوری: دگرگونی دیجیتال به مثابه یک شمشیر دو لبه است که یک سوی آن با ایجاد مزیت رقابتی و کاهش هزینه‌ها منجر به افزایش سودآوری بانک‌ها خواهد شد و از سوی دیگر با توانمند ساختن رقبا و فشار برای کاهش حاشیه سود و افزایش برخی ریسک‌های عملیاتی، ممکن است به کاهش سودآوری منتهی شود.
در واقع عرصه نوآوری، کم ‌و‌بیش برای تمامی بازیگران فراهم خواهد بود و البته احتمال پیشی گرفتن رقبا به دلیل تعدد و تنوع بازیگران، بیشتر به‌نظر می‌رسد. علاوه بر بانک‌های سنتی، بازیگرانی مانند اپراتورهای موبایل، خرده فروشی‌ها و ارائه‌دهندگان خدمات اینترنتی و البته فین‌تکها، سعی دارند تا بخشی از درآمدهای بانک را به خود اختصاص دهند.
تأثیر بر تغییر ذهنیت بانک و حرکت به سمت مشتری محوری: در بانکداری دیجیتال، طراحی مدل کسب‌و‌‌کار با هدف سهم از بازار صورت نمی‌پذیرد بلکه با این هدف صورت می‌پذیرد که چگونه می‌توان توجه مشتری را بدست آورد و ترجیح او شد و از این طریق به اهداف کسب‌وکار دست یافت. لذا بانک‌ها بیش از پیش به بینش‌های نشأت گرفته از اطلاعات وابسته خواهند بود تا از این طریق استراتژی کسب‌وکار خود و تصمیم‌های حیاتی را اتخاذ نموده و خدمات شخصی‌سازی شده‌تری را به مشتریان ارائه کنند. آگاهی در لحظه نسبت به مشتری، بانک را قادر به ارائه خدمات شخصی و اختصاصی به مشتریان در زمان درست و از طریق ابزار درست می‌کند.
مزایای بانکداری دیجیتال برای مشتریان:
قطعا وجود بانکداری دیجیتال می تواند خدمات و محصولاتی را که می توان به جامعه هدف و مشتریان ارائه داد، بهبود یابد.
مشتری می تواند تمامی عملیات ها و فعالیت های مورد نیاز خود را از هر دستگاه و درگاهی به انتخاب خود از ابتدا تا انتها با استفاده از برنامه های هوشمند بانکی انجام دهد.
مشتری می تواند به مجموعه ای از خدمات را از جمله وام، بیمه، ارز خارجی ، پس انداز، سرمایه گذاری و … دسترسی داشته باشد.
با پیاده سازی بانکداری دیجیتال شاهد هزینه ها و کارمزدهای پایین برای مشتریان خواهیم بود.
در این نوع بانکداری مشتریان به خوبی خواهند توانست نیازهای خود را برآورده کنند.
در همین رابطه حسن معصومی کارشناس بانکی در گفت‌وگوی با خبرنگار الفباخبر گفت: بانکداری دیجیتال در دهه ۸۰ در ایران پایه ریزی شد و بانک‌ها با وجود تحریم‌ها توانستند زیرساخت مناسبی را ایجاد نمایند.
نکته مهم شرایط تحریم در بازار کنونی است، و بانک‌ها با توجه به ورود به دنیای دیجیتال اما از بازار بین‌الملل دور هستند و اقتصاد ایران از تجارت الکترونیک تا حدود زیادی محروم است.
اکنون دنیای بانکداری چه در داخل و چه در حوزه بین‌الملل متحول شده است و بانک‌ها نیز لاجرم برای توسعه زیرساخت‌ها، جذب مشتریان و رقابت در نظام بانکی ملزم هستند تا در مدار پیشرفت حرکت نمایند. این شروع کار است و تحریم‌ها تا ابد ماندگار نیست؛ پس بانک‌ها باید اکنون زیرساخت‌ها را آماده نمایند تا با لغو تحریم‌ها و گسترش روابط بین‌الملل بتوانند در حوزه معاملات و تبادلات نیز ورود کنند
این کارشناس بانکی در خصوص زیرساخت‌های مناسب بانک ایران‌زمین در حوزه بانکداری دیجیتال بیان کرد: بانک ایران زمین با وجود تحریم، فشارهای اقتصادی و رکود زیرساخت‌های مناسبی برای بانکداری دیجیتال را فراهم آورده است و قدم های مثبتی نیز برداشته است که قابل تقدیر بوده و جای پیشرفت دارد به شرط آنکه در کنار رفع نیاز مشتریان داخل، به دنبال روابط بین‌الملل باشد.
معصومی در ادامه افزود: به طور کلی بانکداری دیجیتال در ۲ مبحث قابل بیان است، اول: ابزارهای و زیرساخت‌ها و دوم: مبادلاتی و معاملاتی؛
در حال حاضر بانک‌های ایرانی با توجه به محدودیت‌های برون مرزی به ابزارها و زیرساخت‌های مناسبی در حوزه بانکداری دیجیتال دست یافته‌اند. بانکداری دیجیتال یک ابزار زمانی است و نمی‌توان به هر دلیل، از آن غافل شد و بانک‌ها برای وسعه بخشیدن به خدمات و امورات خود نیازمند ورود به این حوزه هستند.
وی در ادامه بیان کرد: بانک‌ها در حال حاضر باید به دنبال ایجاد زیرساخت و ریل‌گذاری گسترده باشند تا با لغو تحریم‌ها بتوانند با قدرت به جامعه بین‌الملل وارد شوند. به طور خلاصه هربانک که سریع‌تر به حوزه دیجیتال‌سازی ورود کند طبیعتا گستره عظیمی را در اختیار خواهد داشت.
معصومی در پاسخ به این پرسش که تفاوت بانک‌های خصوص و دولتی در بانکداری دیجیتال چیست افزود: متاسفانه بانک‌های خصوصی منابع محدودتری نسبت به بانک‌های دولتی دارند،بانک‌های دولتی اکثرا سوابق طولانی در اقتصاد دارند و حجم وسیع منابع را در اختیار دارند و به دنبال آن، راحت‌تر می‌توانند به زیرساخت‌های بانکداری دیجیتال دسترسی داشته باشند، اما این بدان معنا نیست که بانک‌های جوان‌تر محدود هستند. خیر! بلکه بانک‌های جوان‌تر و نمونه آن بانک ایران زمین از سایر رقبا پیشی گرفته است و زیرساخت مناسبی در این حوزه ایجاد نموده است.