به گزارش کیوسک خبر، سایت ilposticipo نوشت: قد بلند به عنوان یک مهاجم، سرسخت مثل یک مدافع بزرگ؛ همه چیز به طور اتفاقی برای رحمان رضایی شروع شد. در سال ۲۰۰۱ فابریزیو سالواتوری او را با نظر خود انتخاب کرد و پسر مازندرانی با استعداد و فداکار جای خود را در فوتبال ایتالیا به دست آورد. رحمان در تیم‌هایی مثل پروجا، مسینا و لیورنو کار کرد. صحبت با او را در زیر می‌خوانیم:
رحمان چطوری؟
خوب! من تهران هستم، هوا مثل ایتالیا گرم است، تقریباً ۴۰ درجه. من اغلب از ترویزو، جایی که پدر زنم نیز آنجاست دیدن می‌کنم. در واقع  در سال ۲۰۰۷ خانه‌ای  در آن‌جا خریدیم. ایران و ایتالیا برای من خاص هستند. من عاشق سبک زندگی و غذاهای شما هستم. همه کشور شما را دوست دارند.
امروز چه‌کار می‌کنید؟ مربی شده‌اید؟
دو سه سال در دسته دوم ایران یک باشگاه را هدایت کردم، سه سال به عنوان دستیار در لیگ برتر بودم. در آخرین تجربه‌ام مربی ذوب آهن بودم، یکی از اولین تیم‌هایی که در آن بازی کردم. ما به دلیل اشتباهات داوری ۱۴ امتیاز جریمه شدیم. به جای ۲۷ امتیاز، ۱۳ امتیاز گرفتیم. متأسفانه رییس پیشین من در این زمینه مسئولیت دارد. این کار برای این بود که من را به دردسر بیاندازند و هدف‌شان این بود که مربی دیگری بیاورند.
دوست داری در ایتالیا مربیگری کنی؟
خیلی خیلی زیاد! می‌دانم که آسان نیست. در حال حاضر مربیان خوب زیادی در ایتالیا وجود دارند. چه کسی فکر می‌کرد سیمونه اینزاگی در اینتر به مربی بزرگی تبدیل شود؟ به عنوان مثال، برادرش پیپو در میلان شرایط سختی داشت. فوتبال غیرقابل پیش‌بینی است. دوست دارم در جایی که قبلا بازی کرده‌ام مربیگری کنم: پروجا، مسینا و لیورنو. من در سری آ ایتالیا و ایران کار کردم. کم شخصیتی ندارم. اگر فرصتی پیش بیاید، از آن استفاده می‌کنم.
چگونه فوتبالیست شدید؟
من از برادران بزرگترم الگو گرفتم. وقتی شروع کردم ده سال هم نداشتم. در مدرسه بازی کردم، سپس در ۱۴-۱۳ سالگی به تیمی در شهرم پیوستم. من اصالتا مازندرانی هستم، فوتبال را در منطقه‌ای از شمال ایران خیلی نزدیک به دریای خزر شروع کردم.
شما در ابتدا مهاجم بودید. چگونه مدافع شدید؟
تا ۱۷ سالگی مدافع میانی بودم بعد مهاجم شدم. من این کار را در یونیورسیاد نیز انجام دادم. دو گلم را به مکزیک در مالاگا به یاد دارم. وقتی وارد لیگ برتر ایران شدم، سرمربی‌ام در نیم فصل به من گفت که قرار است مدافع شوم. من شک داشتم. هشت ماه بعد به تیم ملی ایران دعوت شدم.

آیا از کودکی فوتبال ایتالیا را دنبال می‌کردید؟
خیلی کم. دو تیم بزرگ تهران، استقلال و پرسپولیس خیلی هوادار دارند و من به دومی علاقه داشتم. رقابتی به بزرگی اینتر و یوونتوس در ایران وجود دارد.  تهران ۱۵ میلیون نفر جمعیت دارد: ۶۰ درصد پرسپولیس و ۴۰ درصد استقلالی هستند. اولی در کل ایران نزدیک به ۴۰ میلیون هوادار دارد، دومی به دلیل ای نکه مربی آن آندره آ استراماچونی بود معروف است.
انتقال شما به پروجا در سال ۲۰۰۱ چگونه رقم خورد؟
به خاطر فابریزیو سالواتوری. او به ایران آمد و در اولین بازی من با تیم ملی حضور داشت. او برای پیگیری دو بازیکن دیگر در تهران بود اما در نهایت مرا به پروجا آورد. بعدازظهر جمعه در ماه سپتامبر وارد ایتالیا شدم، از ناحیه مچ پا آسیب دیدم، بنابراین تمریناتم محدود شد. شنبه یک ربع دویدم، با تیم تمرین نکردم. یک‌شنبه مقابل برشا(که در آن سال روبرتو باجو و لوکا تونی را در ترکیب خود داشت) بازی کردیم. بعد از پنج دقیقه که شان سوگلیانو آسیب دید، بدون گرم کردن و بدون این که کلمه‌ای به ایتالیایی بدانم وارد زمین شدم. خوب کار کردم و تا پایان در ترکیب ثابت بودم.
در آن تیم پروجا، بازیکنان خارجی زیادی بودند درست است؟
بله از کره جنوبی بود. ترایانوس دلاس و زیسیس وریزاس یونانی بودند. اسکار کوردوبا کلمبیایی بود. در دروازه سباستیانو روسی و آندره آ مازانتینی بودند. در دفاع فابیو گروسو، در خط میانی جیووانی تدسکو، داوید بایوکو و روبرتو بارونیو بودند. واقعا تیم خوبی داشتیم.
وقتی گروسو با ایتالیا قهرمان جام جهانی شد چه فکری کردی؟
همیشه به او می‌گفتم که بازیکن بزرگی خواهد شد. تکنیک عالی داشت. خیلی برای او خوشحال شدم.
چه چیزی از مسینا به یاد دارید؟
مسینا یک تجربه عالی بود. در اولین سال حضورمان در سری B، ما صعود کردیم و دو سال فوق‌العاده را در سری A داشتیم. سپس تیم ورشکست شد و ناپدید شد. کارمین کاپولا را به یاد می‌آورم، پدیده‌ای در داخل و خارج از زمین. او حتی از زلاتان ابراهیموویچ هم نمی‌ترسید.

بهترین بازی شما با پیراهن مسینا کدام بازی بود؟
من بازی شگفت انگیز مقابل یووه را به خاطر می‌آورم. ما با دو گل سرخیو فلوکاری ۲ بر صفر پیروز شدیم، در نیمه دوم آن‌ها دو گل زدند و بازی دو بر دو شد. یووه با فابیو کاپلو قوی‌ترین تیم ایتالیا بود. سپس به یاد می‌آورم که با مسینا ۲ بر یک در سن سیرو مقابل میلان پیروز شدیم که شگفت‌انگیز بود.
شما چندین‌بار ابرا را به چالش کشیدید. از آن نبردها خاطره‌ای دارید؟
او بسیار قوی بود، من دوئل‌های زیبایی را به یاد دارم. بازی لیورنو و اینتر در جام حذفی ایتالیا را فراموش نمی‌کنم. قبل از نیمه دوم، ایبرا به من نزدیک شد و شروع به صحبت با من به زبان فارسی کرد. به من گفت: “سلام ایرانی خوبی؟” خیلی خوب صحبت کرد. او به من گفت دوستان ایرانی در سوئد دارد. زلاتان آن زمان قوی بود، امروز حتی قوی‌تر است. او در ۴۰ سالگی با میلان تمدید کرد. او فوتبال را می‌شناسد و یک رهبر است.
بازی مقابل رونالدو برزیلی چگونه بود؟
او فوق‌العاده بود، قوی ترین فوتبالیست جهان، یک جادوگر. البته در بین نام‌های بزرگ فقط دلم برای لیونل مسی تنگ شده است.
درباره لیگ ایتالیا فصل جدید چه نظری دارید؟
یووه با حضور پل پوگبا و آنخل دی ماریا، فصل خوبی خواهد داشت. اینتر همیشه قوی است، میلان نیز مدعی است. این سه تیم برای اسکودتو رقابت خواهند کرد. رم بد نیست اما به خوبی ۳ تیم دیگر نیست. من ناپولی را هم دوست دارم، اما باید جانشین کالیدو کولیبالی را مشخص کند. لوچیانو اسپالتی برای کل فصل، یک نیمکت قوی ندارد. سال گذشته میلان، اینتر و یووه از این نظر مجهزتر بودند. 
درباره نبود ایتالیا در جام جهانی چه نظری دارید؟ 
خیلی متاسف شدم. روبرتو مانچینی عملکرد خوبی داشت، اما باید کارهای بیش‌تری انجام شود. من هفته‌هاست که به دلیل ناکامی ایتالیا در راهیابی ناراحت بودم.  واقعاً مایه شرمساری است. ایتالیا بازیکنان قوی ندارد. زمانی بازیکنان بسیار قوی وجود داشت، امروز به محض این که یک نفر در باشگاه خوب کار کند به تیم ملی دعوت می‌شود، اما فاقد شخصیت است.
ایران اما به جام جهانی راه یافت …
بله، ایران یکی از اولین تیم‌های ملی بود که به جام جهانی رسید. به تیم‌های ایتالیایی توصیه می‌کنم مهدی طارمی، مهاجم ایرانی پورتو را بگیرند؛ او بسیار قوی است، او در سری آ خیلی خوب عمل می‌کند.
آیا به غیر از فوتبال سرگرمی دیگری هم دارید؟ 
من یک رستوران ایتالیایی در تهران دارم. البته من مستقیماً روی آن کار نمی‌کنم، دیگران این کار را برای من انجام می‌دهند. پیتزا و ماکارونی درست می‌کنیم، غذای صد درصد ایتالیایی می پزیم.
انتهای پیام