سالار سیف الدینی، کارشناس مسائل سیاسی
کیوسک خبر ـ جمهوری باکو در مرز با ایران(منطقه تالش) مانور مشترکی با ترکیه با نظارت «ناتو» انجام داد، البته پس از هشدار نظامی ایران در سپتامبر که پیامی درباره هرگونه ماجراجویی در سیونیک ارمنستان بود، علی اف برای دومین سال عقب نشست و در مقابل دست به لفاظی های ضدایرانی و نمایش تجزیه طلب های فراری زد. ورود نظامی ایران به سیونیک در صورت تلاش برای اجرای دالان تورانی ناتو مصوبه شعام(شورای عالی امنیت ملی) و حتمی است.اما باکو چرا از این احساس خطر می‌کند؟ایران که قصد ندارد به مرزهای باکو نیرو بفرستد یا بمباران کند. هدف نیروهای ایران، سیونیک است که اگر سرباز باکو در آنجا دیده نشود به مشکلی برنخواهد خورد. باید در نظر داشت تعهدات ترکیه برای دفاع از کشور تحت قیمومیتش (جمهوری باکو) شامل خاک ارمنستان نمی‌شود، بنابراین اینکه الهام علی اف قیم خود را برای این مانور دعوت کرده، بلاموضوع است. حضور ناتو هم نشان دهنده تشخیص درست ما از همان ابتدا در خصوص ماهیت دالان تورانی بوده است. ‏اگر علی اف، فکر می‌کند قادر به اشغال سیونیک است به جای لفاظی عمل کند. دو سال لفاظی کافیست، بهتر است بجای حرافی و فحاشی از دور، مثل مرد وسط میدان بیایید. در هفته اول جنگ فقط با بسته شدن مرز بیله سوار-نخجوان قیمت تمام شده اجناس اولیه در این منطقه چند برابر خواهد شد.تمام این مشکلات در تهران (اجلاس آستانه) به اردوغان گوشزد شد، او هم پاسخ خاصی نداد. گمان می‌کنم نام بردن از ارمنستان با عنوان مرز/کشور «چندهزارساله» ازسوی شخص اول مملکت به‌اندازه کافی برای جمهوری باکو، معنادار بود. بقیه امور شوآف هایی است که علی اف برای میلیتاریزه کردن فضای کشور می‌کند. ‏علی اف برای سرپوش گذاشتن بر فساد مالی و نبود شفافیت لازم تلاش می کند فضای کشورش را میلیتاریزه نگه دارد. به این ترتیب کسی از رعایا نمی‌تواند بپرسد که چرا نفت این کشور ملی نیست؟ چرا استخراج معادن طلا در انحصار انگلیس است و چرا شرکت‌های مرتبط با دو خاندان حاکم قراردادهای بزرگ را می بلعند. ‏مردم باکو سی سال با مساله قره باغ سرکار بودند، چند سال هم با سیونیک و ایران مشغول خواهند شد تا غارت ادامه پیدا کند و آنکارا و تل‌آویو هم از نظر فروش سلاح راضی باشند.علی اف قرار بود این روزها در سیونیک باشد وبا ارمنستان بجنگد اما به جای آن در مرز ایران دیده شده، اگر این‌را فقط یک چشم و هم چشمی ندانیم، به این معناست که او دشمنی با ارمنستان را به ستیز با ایران تبدیل کرده است. این هم نشانه دیگر براصل همیشگی؛ باکو(فعلا) دشمنی ذاتی و ارمنستان متحد طبیعی است. انتظار این بود که علی اف دست‌کم گامی برای عملی کردن حرافی ها بردارد. ضمن این که ایران با مانور شهریور قصد داشت که پیامی روشنی به باکو از منظر تلاش برای تغییر مرزها بدهد اما مانور جدید باکو در شمال استان اردبیل هیچ تغییری در وضع سیونیک ایجاد نمی‌کند. اما مانور فعلی باکو با ترکیه و «ناتو» صرفا عمل متقابل، اثبات نظرات تهران در مورد ماهیت دالان و شیفت ستیز از ارمنستان به ایران است.