استیو هانکه-استاد اقتصاد دانشگاه جان هاپکینز آمریکا

پیشنهاد (دولت) ایران برای حذف چهار صفر از پول ملی مثل یک جراحی زیبایی پلاستیک است که باعث می‌شود ظاهر پول تغییر کند اما در واقعیت چیزی تغییر نخواهد کرد. ایران یکی از کشورهایی بود که بیشترین خسارت‌ها را از شیوع ویروس کرونا دید.از ابتدای امسال تاکنون ارزش ریال در برابر دلار  ۲۴ درصد کاهش یافته است و پیامدهای منفی همه‌گیری ویروس کرونا بر ریال ایران ادامه خواهد یافت.دولت ایران باید (نرخ‌گذاری دستوری در) بانک مرکزی را متوقف کند و به جای آن یک هیات ارزی با پشتوانه طلا برای این کشور ایجاد کند. با این کار، ایران کماکان ریال را ( به عنوان پول) خود حفظ خواهد کرد اما به جای آن که ریال، ارزی با ارزش کم باشد به خوبی طلا خواهد بود و به دلیل قابلیت آزادانه تبدیل ریال به طلا با نرخی ثابت، هدف (ثبات بخشی به بازار ارز) به دست خواهد آمد.در کتاب خود تحت عنوان هیات‌های ارزی برای کشورهای در حال توسعه که در سال ۲۰۱۸ به زبان فارسی نیز منتشر شد، به چنین استراتژی برای ایران اشاره کرده‌ام.چه کردیم تا در چند ساعت ابرتورم بلغارستان را مهار کنیم؟ در یکم ژوئیه ۱۹۹۷ یک هیات ارزی تشکیل دادیم که اسکناس و سکه‌های قابل تبدیل به ارزهای دیگر را در نرخی ثابت منتشر می‌کرد. این اوراق مالی اوراق  ذخیره‌ای با ریسک پایین بود که توسط ارزهای خارجی و به ویژه مارک آلمان حمایت می‌شد (آلمان در سال ۲۰۰۲ یورو را جایگزین مارک کرد). سود این اقدام از طریق اختلاف بین بهره دارایی های ذخیره و هزینه های بدهی به دست می‌آمد. این اقدام نوعی سیاست ارزی بود، نه سیاست پولی. عملیات هیات‌های ارزی تاثیرپذیر و خودکار است و نفس عملکرد آن، تبدیل ارز داخلی به ارز لنگر (در خصوص بلغارستان، مارک آلمان) با نرخ ثابت است. در نتیجه حجم پول در گردش ارز داخلی تنها توسط نیروهای بازار تعیین می‌شود که آن را تقاضای ارز داخلی می‌گوییم. از آنجایی که ارز منتشر شده توسط هیات ارزی مشابه ارز لنگر یا باثبات است، هیات ارزی آن کشور بخشی از منطقه ارزی ارز باثبات خواهد بود.تجربه هیات ارزی بلغارستان تجربه موفقی بود؛ چرا که در سال ۱۹۹۷ ابرتورم این کشور که در فوریه ۱۹۹۷ به ۲۴۲ درصد رسید متوقف شد و به بلغارستان اجازه داد تا از بحران‌های خارجی نظیر سقوط روبل روسیه در سال ۱۹۹۸ و رکود بزرگ سال ۲۰۰۹ جان سالم به در برد.