فریدون برکشلی-رئیس گروه مرکز مطالعات انرژی وین

در نوامبر ۲۰۱۹، تقاضای جهانی معادل ۱۰۰٫۲۴ میلیون بشکه در روز را ثبت کرد. این بالاترین میزان تقاضای جهانی نفت در طول تاریخ صنعت نفت بود. پیش‌بینی‌های دبیرخانه اوپک و آژانس بین‌المللی انرژی، از رشد ۰٫۷  الی ۱٫۲ میلیون بشکه اضافی روزانه برای ۲۰۲۰ را، برآورد کرده بودند. بنابراین شرایط بازار جهانی نفت، برای تولیدکنندگان کم و بیش مطلوب ارزیابی می‌شد. البته نشانه‌هایی از کاهش رشد اقتصادی چین و در نتیجه افت تقاضای نفت در این کشور، تولیدکنندگان را نگران می‌کرد. پیش‌بینی ما برای قیمت‌ جهانی نفت در طیف ۶۰ دلار در بشکه تخمین زده می‌شد.شیوع ویروس کرونا، اما در مدت کوتاهی، صحنه را دگرگون کرد. تقاضای جهانی‌ نفت و انرژی با سقوطی تاریخی مواجه شد. در حقیقت به طور نسبی، چنین سقوطی از تقاضای نفت، در هیچ یک از بحران‌های عمده اقتصادی، دیده نشده بود. کرونا، قلب تپنده تقاضای نفت یعنی بخش حمل و نقل را هدف قرار داد، قرنطینه و کاهش چشمگیر تردد ناشی از آن، موتور رشد مصرف را از کار انداخت. تخمین میزان کاهش تقاضا، بین ۲۰ الی ۳۰ میلیون بشکه در روز بود. البته ارقام عملکرد واقعی برای سه ماهه دوم و سوم ۲۰۲۰ ممکن است قدری کمتر از پیش بینی‌های اولیه باشد. برآورد آژانس بین‌المللی انرژی کاهش تقاضا را در سطح ۱۴٫۷ می‌داند.البته یک عامل مهم در این میان افت قیمت‌ها و در نتیجه افزایش سطح ذخیره‌سازی در تعدادی از کشورها، چین است، هند هم سطح ذخیره‌سازی را افزایش داده، اما با کمبود مخزن کافی برای ذخیره سازی مواجه است. کره‌جنوبی، ژاپن و برخی از اروپایی‌ها هم در قیمت‌های پایین و با احتساب، امکان افزایش قیمت‌ها در سه ماهه آخر سال و ۲۰۲۱-۲۰۲۲ دست به ذخیره‌سازی زده‌اند که در واقع، تقاضای کاذبی برای نفت و فراورده‌های نفتی ایجاد کرده است. سطح ذخیره‌سازی در چین، به حدی رسیده که این کشور، حالا شروع به صادرات هم کرده است. تاریخ چندان دقیقی برای پایان و یا ادامه شرایط کنونی، نمی‌توان تعیین کرد. بیشتر کشورها، تحت شرایط اقتصادی ناشی از کاهش چشمگیر فعالیت‌های اقتصادی و به ویژه گردشگری که از عوامل مهم در ایجاد تحرک و تردد بین‌المللی است، می‌کوشند تا با طراحی تدابیری، حمل و نقل را به حالت مطلوب‌تری بازگردانند. به نظر نمی‌رسد که تا انتهای ۲۰۲۱ بتوان روی عادی شدن شرایط اقتصادی حساب کرد.روند سرمایه‌گذاری در صنایع نفت و گاز کاهش یافته است. در واقع روند سرمایه‌گذاری‌ها در بیشتر بخش‌های صنعتی و خدمات تغییر کرده زیرا بخش انرژی، تابعی از سایر فعالیت‌هاست. رونق کنونی در اقتصاد کشورها، متوجه فعالیت‌هایی است که به حداقل جابه‌جایی نیاز دارند. شرکت‌های عمده بین‌المللی مانند شورون، اکسان‌موبیل، کونکو، توتال، جملگی از برنامه‌های سرمایه‌گذاری و طرح‌های توسعه‌ای خود کاسته‌اند. بیشترین میزان سرمایه‌گذاری‌های جدید در شرکت ملی نفت در اوپک و تولیدکنندگان غیراوپک انجام می‌شود. اگرچه شرکت‌های ملی نفت هم از اهداف توسعه‌ای خود کاسته‌اند. البته کرونا و کاهش ضرب‌آهنگ اقتصاد جهان به کنار، قیمت‌های کنونی نفت و افق کدر، آینده بازار هم، رغبت برای سرمایه‌گذاری در بخش انرژی را کاسته است. کاهش سرمایه‌گذاری، متوجه انرژی‌های نو و تجدیدپذیر هم شده است. در قیمت‌های پایین و آینده مبهم، سرمایه‌گذاران و بانک‌ها برای سرمایه‌گذاری احتیاط می‌کنند.امکان تغییر ساختار وجود دارد. عمده تغییرات ساختاری در ادغام شرکت‌های متوسط و بلکه بزرگ در یکدیگر خواهد بود. این روند در دهه ۱۹۸۰ هم به طور گسترده‌ای انجام شد. در واقع ادغام شرکت‌های در یکدیگر، ضریب تاب‌آوری آنها را ارتقا می‌بخشد. نکته‌ای که شاید لازم است اشاره کنیم، این است که شرکت‌های بزرگ بین‌المللی از اوایل دهه ۲۰۱۰ به تدریج سطح حضور خود در عملیات بالادستی را کاهش دادند. باید توجه داشت که کشورهای عراق، نیجریه، آنگولا و قزاقستان که در ماه‌های پیش نتوانستند، تمام تعهدات خود به اوپک‌پلاس را عملی سازند، هم در سه ماهه سوم و چهارم ۲۰۲۰، از تولید خواهند کاست، بنابراین کاهش عملیاتی اوپک‌پلاس معادل ۸٫۳ میلیون بشکه در روز خواهدبود. اوپک‌پلاس مصمم است که این سطح از کاهش را تا پایان ۲۰۲۲ ادامه دهد.البته اجلاس اوپک‌پلاس مصمم است تا در صورت، بروز بی‌ثباتی در بازار جهانی، در تصمیمات خود تجدیدنظر کند.در هر صورت هنوز زود است که بتوان گفت که بازار نفت دوران آرامی را می‌گذراند. در واقع صنعت نفت و بازار جهانی نفت اصلا هیچگاه روزگار آرامی ندارد. به طوری که فردای انفجار در بیروت یعنی ۵ اوت قیمت نفت از مرز ۴۵ دلار گذشت، بازار نفت، هر لحظه می‌تواند با پدیده‌های دور از انتظاری مواجه باشد. هنگامی که آرامش ظاهر می‌شود، اختلافات درون‌سازمانی برای سهم بازار بین تولیدکنندگان شروع می‌شود. من منتظر جنگ سهم بازار جدیدی بین عربستان و عراق در آینده‌ای نه چندان دور هستم. در بازار نفت واژه‌ای بنام آرامش نداریم و یا اینکه به گونه‌ای دیگر معنا می‌شود.