خبرگزاری مهر – گروه ورزشی: چند ماه پس از آنکه «کرونا» بزرگترین لطمه را به باشگاه‌های ورزشی وارد کرد و بسیاری از باشگاه‌داران را مجبور کرد شغل‌شان را تغییر دهند، وزارت ورزش تصمیم گرفت با همراهی وزارت کار وامی را در اختیار آنها قرار دهد تا شاید از این طریق بخشی از خسارت سنگینی که به آنها وارد شده را جبران کند.
برای دریافت این وام شرایط ویژه ای در نظر گرفته شده است که به نظر می‌رسد بیشتر برای سنگ اندازی مقابل پای باشگاه‌داران است تا اینکه کمک حال آنها باشد. در یکی از شروط آمده است که وام به باشگاه‌هایی تعلق می‌گیرد که کارکنان خود را فروردین و اردیبهشت ماه سال جاری بیمه کرده باشند.
این در حالی است که بر اساس تصمیم ستاد ملی مبارزه با کرونا باشگاه‌ها در فروردین و اردیبهشت ماه به طور کامل تعطیل بود و طبیعتاً زمانی که باشگاه تعطیل است بیمه کردن کارکنان غیرقانونی است. در این مورد گفته می‌شود که این شرط بیشتر برای فرار از شکایت کردن کارکنان و دریافت نکردن بیمه بیکاری در نظر گرفته شده است. ضمن اینکه بخش عمده‌ای از باشگاه‌ها کد بیمه ندارند و معمولاً کارکنانشان را هم بیمه نمی‌کنند. بنابراین نمی‌توانند از این وام استفاده کنند.

سامانه سرکاری و وام بی ثمر برخی باشگاه داران به این سوال که «آیا شرایط دریافت وام در سامانه کارا آسان است؟» پاسخ داده‌اند که در اکثر پاسخ‌های آنها این سامانه را سرکاری و رقم در نظر گرفته شده برای جبران خسارت را بی ثمر دانسته‌اند.
موردی که اکثر باشگاه داران به آن اشاره کردند شرط اول دریافت وام که پرداخت بیمه پرسنل و مربیان در ماه‌های فروردین و اردیبهشت بود که بنا بر قانون کار وقتی مجموعه‌ای تعطیل می‌شود کارکنان آن باید بتوانند با اعلام تعطیلی کارگاه از بیمه بیکاری استفاده کنند، به همین جهت همگی معتقدند این شرط بیشتر برای فرار از شکایت کارکنان و پرداخت نکردن بیمه بیکاری به ایشان گذاشته شده است.
مصوبه هیات دولت اجرا نشد یکی از موارد که باعث دلخوری و گلایه باشگاه داران شده است عدم بخشودگی اجاره بهای سالانه اماکن ورزشی است که با وجود تصویب در هیات وزیران توجهی به آن نشده است و همین امر میزان خسارت باشگاه‌ها را چند برابر کرده است. این در حالی است که اگر این اجاره بهاها بخشیده می‌شد بار بزرگی از روی دوش باشگاه‌ها برداشته می‌شد که تاکنون چنین تصمیمی عملی نشده است.
مبلغ ناچیز وام در نظر گرفته شده در مقابل خسارت سنگینی که به باشگاه‌ها وارد شده است، وامی که برای جبران این خسارت و یا حتی بخشی از آن در نظر گرفته شده بسیار ناچیز است. بسیاری از باشگاه داران با دیدن رقم این وام غیر حرکت به سمت مراحل اداری آن را زده‌اند و حاضر نشده‌اند که برای عبور از سدهایی که برای دریافت وام گذاشته شده قدم بردارند. باشگاه داران معتقدند به جای طلب ضمانت‌نامه های سنگین مسئولان مربوطه می‌توانستند مجوز باشگاه را به عنوان ضمانت قبول کنند که قابل استعلام نیز می‌باشد.
روزی نیست که باشگاهی تعطیل نشود انجمن صنفی باشگاه داران استان تهران نیز معتقد است ورزشکاران و باشگاه‌های بسیاری متضرر شده‌اند و روزی نیست که شاهد تعطیلی باشگاهی نباشیم. برای جبران خسارت تصمیم گرفته شد که به باشگاه داران وام پرداخت شود که متاسفانه با شرایط سختی که در سامانه کارا اعلام شده تعداد بسیار اندکی موفق به دریافت وام شده‌اند.

مطرح کردن سوالات از باشگاه داران این انجمن نیز جهت حمایت از باشگاه داران در صفحه اینستاگرام خود سوالاتی را مطرح کرده است؛ «آیا شما به عنوان مربی یا باشگاه دار توانستید از طریق سامانه «کارا» وام حمایتی دریافت کنید؟» «اگر موفق به دریافت این وام بودید تجربه خودتان و انتقادات و پیشنهاد خود را به اشتراک بگذارید.»
اگر موفق به دریافت وام به جهت عدم اطلاع، ایرادات بخشنامه اعطای وام و … نشدید دلیلش را برای ما بنویسید و اگر مطلع شدید شرایطش را داشتید ولی از آن استفاده نکردید با دیگران به اشتراک بگذارید که چرا حاضر به گرفتن این وام نشدید.
پاسخ باشگاه داران و مربیان به سوالات مطرح شده به شرح زیر است:
این وام چه دردی از باشگاه‌ها دوا می‌کند؟ مربی یک باشگاه ورزشی در پاسخ به سوالات مطرح شده نوشت: تسهیلات در نظر گرفته شده آنقدر خنده دار و ناچیز هست که در قبال آسیب جدی که به باشگاه دار و مربی وارد شده، چیزی نیست. وام ۸ میلیون چه دردی را از معیشت باشگاه یا فرد دوا می‌کند. ضمن اینکه کلی بند و تبصره برای گرفتن وام گذاشته‌اند. کدام مربی بیمه تامین اجتماعی دارد که این وام شامل حالش شود. ضمن اینکه برای باز کردن باشگاه کلی شرط گذاشته‌اند که خرید دستگاه تب سنج و مواد ضد عفونی کننده جزو ضروریات و است کلی باید برای همین موارد هزینه کنیم. اگر هم نداشته باشیم باشگاه پلمب می‌شود.
فقط یک معجزه خسارت را جبران می‌کند یک باشگاه دار دیگر در این مورد نوشته است: از نظر من وام ۵۰ میلیون تومانی بلاعوض هم این آسیب وحشتناک را جبران نمی‌کند و فقط یک معجزه می‌تواند این خسارت را جبران کند. هیچکس هم پاسخگوی ما نیست و فقط می‌گویند دستور استانداری است! پس شما چکاره هستید؟
رقم وام بسیار ناچیز است یک مربی دیگر در پاسخ به این پرسش نوشته است: «فروردین ماه بود که اعلام کردند به مربی‌ها ۸ میلیون تومان وام می‌دهند اما من نگرفتم چون رقم آن بسیار ناچیز است.»
هنوز شروع نکرده‌ایم باید قسط بدهیم باشگاه دار دیگری در این مورد عنوان کرده است: تسهیلات مربوط به سه ماه بود در حالی که در حال حاضر حدود ۱۰ ماه است که باشگاه‌ها تعطیل هستند، در ضمن تنفس مربوط به وام‌ها ۳ ماه در نظر گرفته شد و با اینکه باشگاه‌ها هنوز شروع به فعالیت نکرده‌اند باید اقساط پرداخت کنند.
نیازی به سامانه نبود یک فعال دیگر باشگاه داری در این مورد نوشته است: خیر نتوانستم وام را دریافت کنم. کافی بود با همان سرعتی که مراجعه می‌کردند برای اطمینان از بسته بودن باشگاه‌ها، تشکیل پرونده می‌دادند.(با توجه به در اختیار داشتن کلیه اطلاعات مربوطه) و وام را پرداخت می‌کردند چون همان موقع کاملاً می‌دانستند که ما متضرر شدیم و مربیان ما بیکار می‌شوند. پس نیازی به سامانه نبود البته اگر هدف واقعاً پرداخت وام بود نه صرفاً اعلام آن.
‌مگر چند نفر بیمه هستند؟ یک منتقد دیگر این طرح نوشته است: چند نفر از مربیان که صرفاً کارشان مربیگری است بیمه تامین اجتماعی دارند که بخواهد شامل بند اول این وام بشوند؟

سامانه برای حمایت نکردن است! یک باشگاه دار دیگر در این مورد نوشته است: «آیا واقعاً این همه هزینه برای طراحی انواع سامانه در کشور درست است؟ همین هزینه می‌تواند بر اساس جوازی که به راحتی از طریق ادارات کل قابل استعلام است به دست باشگاه دار برد. نیازی هم به استعلام فعالیت یا عدم فعالیت آن واحد نیست چون طبیعتاً اگر از آن باشگاه حمایت بشود فعالیتش را شروع می‌کند. پس این سامانه‌ها بیشتر برای حمایت نکردن درست می‌شود نه حمایت کردن و بیشتر شبیه یک نمایش است نه چیز دیگری
حیف از وقتی که گذاشتیم باشگاه دار دیگری در این مورد نوشته است: «متاسفانه با وجود تلاش‌ها و پیگیری‌های هر روز و با وجود طی کردن مسیر درست و داشتن اطلاعات کامل باشگاه ما و مربیان فعال در باشگاه ما به هیچ نتیجه‌ای دست پیدا نکردند و باید بگویم حیف از وقتی که برای این کار صرف کردیم.»
– فعال دیگری در این بخش عنوان کرده است: «با این خسارتی که به جامعه ورزش به خصوص باشگاه دارن و مربیان وارد شده با این مبلغ به هیچ وجه جبران نخواهد شد با اینکه حتی گرفتن این مبلغ خیلی ناچیز هم به مشکلاتی روبرو هست.»
کاش اجاره‌ها را می‌بخشیدند عضو دیگر خانواده باشگاه داری با انتقاد از تصمیمات متناقض در مورد شغل‌ها نوشته است: «بجای بخشیدن اجاره‌ها و فشار آوردن به باشگاه داران خواستند وام بدهند! وام ۶ میلیون تومانی! این وام و عدد و به کدام زخم مان باید بزنیم؟ اجاره‌ی عقب افتاده را بدهیم؟ حقوق معوقه پرسنل و مربیان را بدهیم؟ هزینه مواد ضد عفونی کننده و هزار تا چیز دیگر را بدهیم؟ همه اینها به کنار فقط بگویید چه کسانی این وام را گرفتند؟! یک بار می‌گویند به افراد بیمه شده تعلق می‌گیرد. یک بار می‌گویند به بیمه نشده‌ها و یک بار هم می‌گویند به مربیان! فقط وعده‌های توخالی.»
خیلی‌ها باشگاه را تعطیل کردند فعال دیگری در این بخش به تصمیم اتخاذ شده انتقاد کرده و گفته است: «وقتی که باشگاه‌ها را تعطیل کردند اصلاً برای شرایط کنونی و آینده باشگاه‌ها هیچ فکری نکرده بودند و فقط تصمیم گرفته شد که بسته شوند. وقتی باشگاه داران اعتراض کردند برای اینکه صداها کم شود و اعتراضات ادامه دار نشود اعلام کردند وام می‌دهیم که ندادند. این اتفاق باعث بسته شدن خیلی از مجموعه‌ها و باشگاه‌ها شد. خیلی‌ها مجبور شدن جمع کنند و این یعنی اینکه ورزش در کشور ما هیچ جایگاه و ارزشی ندارد.

اول باشگاه را شغل بدانند بعد… یک عضو فعال دیگر در این عرصه با انتقاد از تصمیمات اتخاذ شده در این مورد نوشت: موضوع بعدی اینکه اصلاً این سامانه اسمش اشتباه انتخاب شده است. در کشور ما باشگاه‌ها را جزو (کارا) حساب نمی‌کنند. (یعنی کار نمی‌دانند). اصلاً اقتصادی که در این کسب و کار انجام می‌شود را حساب نمی‌کنند. حرف من این است که اگر قرار است حمایتی از باشگاه‌ها صورت بگیرد اول باید باشگاه‌ها را جزو مشاغل بدانند و بعد وقتی این اتفاق افتاد با باشگاه‌ها به عنوان یک بنگاه اقتصادی رفتار کنند. نه اینکه یک روز لیست افراد بیمه شده را بدهیم به اداره تربیت بدنی، یک روز دیگر لیست شاغلین را بدهیم و یک روز دیگر بیایید لیست مربیان را به فدراسیون مربوطه بدهید که به شما وام بدهند. زیر ساخت کلاً غلط بنا گذاشته شده است.»
بی خبری مسئولان و یک تصمیم اشتباه باشگاه‌دار دیگری در این مورد نوشته است: متاسفانه دوستانی که در مورد باشگاه‌ها تصمیم گیری می‌کنند از مشکلات و مسائل موجود کاملاً بی خبر هستند و در واقع این سامانه کارا یک تصمیم اشتباه دیگر است. تسهیلات ویژه ای در کار نیست و دریافتش به شدت پیچیده است. خیلی با دقت که به موضوع نگاه کنیم این مبلغ حتی کمی از آسیب وارد شده به باشگاه‌ها و مربیان را جبران نمی‌کند و صرفاً باعث اتلاف وقت است.
کمر باشگاه‌ها زیر خسارت خم شد به گزارش خبرنگار مهر، خسارتی که تعطیلی باشگاه‌های ورزشی به مالکان و مربیان زد با رقم‌هایی که برای آنها در نظر گرفته شده – حتی اگر در اختیارشان قرار گیرد – جبران نخواهد شد و کمر بسیاری از باشگاه داران زیر بار سنگین این خسارت خم شد و آنها ناچار شدند باشگاه ورزشی را تعطیل کنند و مکان آن را به کاربری دیگری تغییر دهند.