به گزارش کیوسک خبر، محمد لاهوتی در گفت و گو با ایسنا، اظهار کرد: آمارها نشان می‌دهد که در سال‌های گذشته بخش قابل توجهی از کل حجم تجارت ایران تنها به پنج کشور همسایه یا حاضر در منطقه محدود شده است. از سوی دیگر در برنامه‌ها نیز عنوان می‌شود که ما قصد داریم بخش مهمی از تمرکز تجاری خود را بر ۱۵ کشور همسایه بنا کنیم. این دیدگاه در ذات خود هیچ مشکلی ندارد اما در صورت نگاه یک جانبه به تجارت، می‌تواند به اقتصاد ایران آسیب برساند.

وی با بیان اینکه در دوره تحریم‌ها، عملا چاره چندانی جز تلاش برای همکاری با کشورهای همسایه وجود نداشت، توضیح داد: ما در طول این سال‌ها با مشکلات نقل و انتقال ارز و جابه‌جایی پول مواجه بودیم و در این شرایط، مشکلات موجود در کشورهای همسایه، کمتر از کشورهای دورتر بود و در واقع با همین سیستم امکان حفط تجارت در این سال‌های سخت فراهم شد.

رییس کنفدارسیون صادرات ایران با بیان اینکه در صورت نبود محدودیت‌ها منطقی نیست که بازار کشور به چند کشور محدود شود، گفت: همانطور که به عنوان یک تولیدکننده، منطقی نیست که تمام محصول را به یک فروشنده یا فروشگاه بفروشیم، در حوزه صادرات نیز نباید تمام تمرکز بر چند کشور استوار شود. ما در صورتی که تولید کالا را با کیفیت بالاتر و قیمت رقابتی‌تر نهایی کنیم، قطعا شانس حضور در بازارهای بین المللی را نیز خواهیم داشت.

لاهوتی با تاکید بر اینکه باید برنامه اقتصادی کشور رینگ بندی شود، توضیح داد: برای مثال رینگ نخست به کشورهای منطقه یا همان ۱۵ کشور اختصاص یابد، رینگ دوم به کشورهای اروپایی یا شرق آسیا اختصاص یابد و رینگ سوم به سایر قاره‌ها و صادرات به نقاط دورتر جهان مربوط شود.

وی ادامه داد: در چنین شرایطی می‌توان برای هر یک از این سه ناحیه برنامه‌ریزی کرد؛ کالاهایی که ایران در آنها شانس رقابت دارد را شناسایی کرد و برای گسترش بازارهای صادراتی، اقدامات لازم را در دستور کار قرار داد. در غیر این صورت، اصرار به حضور تنها در چند بازار خاص در میان کشورهای همسایه، برای اقتصاد ایران جنبه مثبت نخواهد داشت.

به گزارش کیوسک خبر به نقل از ایسنا، بر اساس آمارهای رسمی منتشر شده از تجارت خارجی کشور در دو ماهه ابتدایی سال ۱۴۰۰، عراق، امارات متحده عربی، ترکیه و افغانستان اصلی ترین شرکای تجاری ایران در صادرات و واردات در کنار چین به شمار می‌روند. آلمان و سوییس تنها کشورهای اروپایی حاضر در فهرست شرکای اصلی تجاری ایران هستند که بخش محدودی از واردات از طریق آنها انجام شده است.