به گزارش ایرنا، ای‌اف‌سی در گزارش خود آورده است: تاریخ در انتظار اولسان هیوندای و پرسپولیس در فینال لیگ قهرمانان ۲۰۲۰ آسیا است و هر دو تیم در این تورنمنت معتبر سابقه‌ای غنی دارند.
پرسپولیس که برای دومین بار در سه سال اخیر به فینال لیگ قهرمانان می‌رسد، قصد دارد تا به حسرت ۲۷ ساله نمایندگان ایران برای فتح این جام معتبر پایان دهد؛ آخرین بار تیم پاس تهران که حالا منحل شده است، در فصل ۱۹۹۲-۹۳ قهرمان این رقابت‌ها شد.
زخم‌های شکست در فینال لیگ قهرمانان سال ۲۰۱۸ برابر کاشیما آنتلرز ژاپن همچنان در خاطره هواداران ارتش سرخ تازه است اما مجموعه‌ای که تغییرات زیادی در آن رخ نداده است، این بار در تقابل با اولسان در ورزشگاه الجنوب، مصمم است تا یک قدم فراتر رود.
پرسپولیس در سه دوره از پنج دوره قبلی لیگ قهرمانان آسیا، همواره در مراحل حذفی حضور داشته اما پیش از این زنجیره، موفق‌ترین عصر آنان در فوتبال آسیا به دهه ۹۰ میلادی باز می‌گردد؛ زمانی که در جام در جام قهرمانان آسیا در فصل ۱۹۹۰-۹۱ قهرمان شد و یک سال بعد نیز عنوان نایب قهرمانی را از آن خود کرد.
با راه‌اندازی لیگ قهرمانان آسیا، پرسپولیس در نخستین دوره در فصل ۲۰۰۲-۲۰۰۳ حضور داشت اما در مرحله گروهی پس از قرار گرفتن در رتبه دوم پس از پاختاکور، از گردونه رقابت‌ها کنار رفت.
آنها برای بازگشت به این تورنمنت مجبور شدند تا سال ۲۰۰۹ صبر کنند؛ این بار به سلامت از مرحله گروهی گذر کردند اما باردیگر توسط تیمی ازبک حذف شدند؛ پنالتی ریوالدو برابر چشمان ۹۵ هزار هوادار در ورزشگاه آزادی در یک هشتم موجب حذف آنان به دست بنیادکار شد.
دو سال بعد، پرسپولیس در حضور ضعیف و ناامیدکننده مرحله گروهی را به عنوان تیم آخر به اتمام رساند اما در سال ۲۰۱۲ اوضاع تیم تهرانی رو به بهبود گذاشت و آنان با کسب ۱۱ امتیاز بعد از الهلال عربستان به عنوان تیم دوم گروه چهارم بار دیگر به مرحله حذفی راه یافتند. الاتحاد در تورنمنت آن سال ثابت کرد که برای پرسپولیس مانع سختی برای عبور است و سرخپوشان بار دیگر با متحمل شدن شکست سه بر صفر از مرحله یک هشتم کنار رفت.
روند حذف شدن‌های قرمزها از مرحله حذفی تا سال ۲۰۱۵ ادامه پیدا کرد و در این سال با صعود از گروه به عنوان تیم دوم، به الهلال برخورد کردند؛ پیروزی یک بر صفر برابر تیم عربستانی در ورزشگاه آزادی، با بازگشت سه بر صفر تیم سعودی در دیدار برگشت، بی‌فایده شد.
در سال ۲۰۱۷ بذرهای تیم کنونی پرسپولیس به معنای واقعی کلمه کاشته شد و قرمزها با حضور بازیکنانی همچون «سیدجلال حسینی»، «بشار رسن» و «وحید امیری» که همگی در تیم سال ۲۰۲۰ مهره‌های کلیدی هستند در کنار مهره‌های جداشده‌ای همچون «مهدی طارمی» و «علیرضا بیرانوند» به نیمه نهایی رسیدند.

درست مثل سال ۲۰۱۵، الهلال قدرت خود را به پرسپولیس دیکته کرد و با هت‌تریک «عمر الخریبین» سرخ‌ها با شکست چهار بر صفر در دیدار رفت تسلیم شده و در بازی برگشت به تساوی بدون فایده دو بر دو رضایت داده و حذف شدند.
پرسپولیسی‌ها درس‌هایی را که باید می‌آموختند، یاد گرفته بوده و در سال ۲۰۱۸ با حضور «علی علیپور» که جای خالی طارمی را در خط حمله سرخ‌ها به خوبی و با اطمینان پر کرده بود، الجزیره، الدحیل و السد را در مراحل حذفی پشت سر گذاشته و راهی فینال برابر کاشیما شدند.
با این حال، افتخار تکمیل نشد و تیم ژاپنی در ورزشگاه آزادی از برتری دو بر صفر خود در خانه، دفاع کرد و با کسب تساوی در دیدار برگشت در تهران، حسرت پرسپولیس را تداوم بخشید.
خروجی‌های بیشتر از پرسپولیس از جمله «برانکو ایوانکوویچ» سرمربی این تیم، بیرانوند و علیپور، سال ۲۰۱۹ را برای این تیم به سالی برای بازسازی و فراموش کردن حذف نومیدکننده از مرحله گروهی تبدیل کرد و «یحیی گل‌محمدی» مدافع اسبق این تیم به عنوان سرمربی جدید، ارتش سرخ را دوباره به اوج فوتبال آسیا رساند تا در فینال معتبرترین رقابت باشگاهی قاره کهن در دوحه برابر اولسان قرار بگیرد.
باتوجه به اینکه تنها یک مانع تا بالا بردن جام باقی مانده و همچنین تجریبات سه سال گذشته و تزریق خون تازه به رگ‌های این تیم و حضور بازیکنانی همچون «حامد لک» در پست دروازه‌بان و «حسین کنعانی زادگان»، آیا مجموع این شرایط برای بردن جام فراری به تهران کفایت می‌کند یا اینکه اولسان باردیگر حسرت ایرانی‌ها را در آسیا تمدید خواهد کرد؟