کامران ندری؛ اقتصاددان
کیوسک خبر ـ وقتی سخن از توسعه اقتصادی به میان می‌آید، بسیاری از صاحب‌نظران حوزه‌ی اقتصاد به اهمیت بازسازی اعتماد میان دولت و بخش خصوصی اشاره می‌کنند. دولت افراد متخصص را کنار گذاشته و این مسئله سبب شده تا این بی اعتمادی به شکل گسترده‌ای در اقتصاد رواج پیدا کند؛ مردم باور لازم را به برنامه‌های دولت و سیاست‌هایی که دولت اعمال می‌کند، ندارد. تا به امروز افرادی توسط روسای جمهور برای حوزه‌های فنی و تخصصی مختلف انتخاب شده‌اند که از صلاحیت حرفه‌ای لازم برخوردار نبوده‌اند. البته علت اینکه بخشی از وعده‌ها محقق نشده به خیال پردازی مسئولین بر می‌گردد. این مسئله هم البته ناشی از غیر حرفه‌ای بودن آن‌ها است. در عین حال افرادی که در دولت وعده دادند از به کارگیری اشخاص کاردان و متخصص برای تحقق وعده‌ها عاجز بوده و نتوانسته اند تیم مناسبی را برای آینکه آن وعده‌ها عملی شود انتخاب کنند. درشروع کار دولت‌ها تا حدودی می‌توان این اعتماد را احیا کرد. اما از عمر این دولت بیش از یک سال می‌گذرد و آن‌ها تا به امروز نتوانسته‌اند به وعده‌های خودشان عمل کنند حتی بعضی از وعده‌ها برعکس عملی شده است. آنچه که وعده داده شده نه تنها تحقق پیدا نکرده بلکه شرایط از گذشته هم بدتر شده است. بعید می‌دانم دولتمردان بتوانند آن اعتماد از دست رفته را احیا کنند. باید صبر کرد تا انتخابات بعدی و دید دولت بعدی با چه رفتار‌هایی سرکار خواهد آمد و آیا می‌توانند وعده‌های خود را عملی کند. در حال حاضر بازگردانی آن اعتماد از دست رفته کار بسیار دشواری است. حل مسائل مربوط به سیاست خارجی و برجام نقش بسیار زیادی در احیای اعتماد از دست رفته دارد. البته در زمان حال این شانس از دست رفته و بعید است که به راحتی بتوان حتی پرونده برجام را حل کرد. اگر موفق شوند و بتوانند راه برون رفتی را برای تحریم‌هایی که با آن مواجه هستیم پیدا کنند تا حدودی می‌توان اعتماد از دست رفته را باز گرداند. اما باید به این نکته نیز توجه کرد که این دولت از نظر اجتماعی هم با مشکل مواجه شده است. دولت نتوانسته در رابطه با اعتراضات چند ماه پیش موفق عمل کند. در واقع هیچ گونه وعده اصلاحات سیاسی و اجتماعی را از این دولت نشنیده‌اید لذا این مورد هم اضافه شده است. دولت‌های قبلی درگیر مسائل سیاسی و اجتماعی به این شکلی که دولت فعلی درگیرش است نبوده‌اند. برای دولت‌های قبلی کار بسیار راحت‌تر بوده است؛ آن‌ها تنها باید با مسائل سیاسی و اقتصادی رو به رو می‌شدند، اما الان مطالبات مردم فرق کرده است. در اصل بدون برجام امکان ندارد توسعه به دست یابین. هیچ کشوری نمی‌تواند بدون استفاده از امکانات و منابع دنیا مشکلات اقتصادی خود را برطرف کند؛ همه‌ی کشور‌ها به یکدیگر نیاز دارند. اگر مطالعه‌ای اجمالی صورت بگیرد مشخص خواهد شد که تمام کشور‌هایی که روابط اقتصادی و تجاریشان به هر دلیلی محدود شده است از لحاظ اقتصادی وضع مناسب ندارند؛ بنابراین این جمله که ما با اتکا به منابع داخلی خودمان و بدون برقراری ارتباط با دنیا می‌توانیم مشکلات اقتصادی را حل کنیم درست نیست. شرط رشد اقتصادی این است که یک کشور بتواند امکاناتش را با دنیا به اشتراک بگذارد. اگر این ارتباط متقابل برقرار نشود کشور‌ها نمی‌توانند آنطور که باید ابزار رفاه شهروندانشان را فراهم کنند لذا تا مادامی که دولت شعار‌هایی نظیر اینکه بدون برجام رشد اقتصادی ممکن است را مطرح می‌کند، دارد به بیراهه می‌رود. هیچ کدام از وعده‌هایی که دولت در حیطه‌ی اقتصادی می‌دهد عملی نخواهد شد مگر آنکه تغییر مسیر دهند و ارتباط خود را با دنیا احیا کنند.