طاهره نطقی طاهری ـ خبرنگار

اعتیاد به عنوان یک مصیبت بزرگ و خانمانسوز،اثرات منفی گسترده‌ای در زندگی فردی و اجتماعی دارد. این معضل،به‌طور مستقیم و غیرمستقیم تأثیرات منفی بر پیکره جامعه میگذارد.

یکی از اصلی‌ترین دلایلی که اعتیاد باید مورد توجه جدی قرار گیرد، این است که این معضل اجتماعی یک ابرچالش است که مردم را از هر طبقه اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی تحت تأثیر قرار می‌دهد. اعتیاد نه تنها مشکل فردی است، بلکه اثرات آن بر فرد، خانواده، جامعه و حتی سیستم سلامت کشور و سایر حوزه‌ها نیز قابل مشاهده است.

یکی از تأثیرات ویرانگر اعتیاد، تخریب خانواده‌هاست. افرادی که با معضل اعتیاد مواجه هستند، غالباً توانایی برقراری ارتباطات سالم و مثبت با خانواده‌شان را از دست می‌دهند و به جای آن، به مسائل روانی و اجتماعی برمی‌خورند. این امر منجر به بحران‌های خانوادگی، طلاق‌ها، بی‌پناهی کودکان و … در جامعه می‌شود.

همچنین، اعتیاد بر اقتصاد جامعه نیز تأثیراتی مخرب دارد. افراد و خانواده‌های متأثر از اعتیاد به دلیل مشکلات اقتصادی و معنوی که با آن روبرو هستند، به سیستم سلامت لطمه میزنند و درد و رنج اجتماعی را افزایش می‌دهند. این امور منجر به افزایش هزینه‌های درمان و خدمات اجتماعی می‌شود و تأثیرات مالی و اقتصادی منفی بر کل جامعه خواهد داشت.

در اینجا نقش آگاهی‌بخشی و آموزش در جامعه بسیار مهم است. باید به افراد و خانواده‌ها آموزش داد که چگونه از اعتیاد جلوگیری کنند و در صورت بروز آن، چه کارهایی انجام دهند. همچنین، نیاز به ارتقاء سطح آگاهی و توانمندسازی متخصصان و کادر درمانی در زمینه اعتیاد و درمان احساس می‌شود.

در نتیجه، بررسی و مقابله با معضل اعتیاد یک وظیفه همگانی است و باید به آن با جدیت و تأکید بپردازیم. ترویج آگاهی و فهم درست درباره این معضل، ارتقاء سطح توانمندی‌ها و آموزش‌ها در جامعه، ایجاد سیاست‌های کارآمد و پشتیبانی مناسب از افراد مبتلا به اعتیاد و خانواده‌هایشان و ارتقاء همکاری‌های بین‌المللی در زمینه پیشگیری و درمان اعتیاد اقداماتی اساسی و حیاتی هستند.

برای مقابله با معضل اعتیاد، نخبگان و تصمیم‌گیران جامعه باید سیاست‌ها و برنامه‌هایی را تدوین و اجرا کنند که به شناسایی، پیشگیری، درمان و بازپروری افراد مبتلا به اعتیاد کمک کند. اهمیت این اقدامات در جلوگیری از شکل‌گیری اعتیاد در افراد جدید و حفظ سلامتی اجتماعی و اقتصادی است.

یکی از گام‌های اساسی در مبارزه با اعتیاد، پیشگیری از ابتلا به این مشکل است. باید برنامه‌های آموزشی گسترده‌تری در مدارس و جامعه ارائه داد تا افراد از مخاطرات و عواقب اعتیاد آگاه شوند و به راه‌های مقابله با فشارهای اجتماعی و روانی که به اعتیاد منجر می‌شود، آموزش داده شوند.

علاوه بر این، باید برنامه‌های افزایش اطلاعات و آگاهی در مورد اعتیاد برای افرادی که در تماس نزدیک با جوانان، افراد جوان، و گروه‌های آسیب‌پذیر قرار دارند، اجرا شود. این افراد می‌توانند به عنوان مدرسان، مشاوران، و فرهنگ‌سازان ارشد عمل کرده و اطلاعات صحیح در مورد اعتیاد و راه‌های پیشگیری از آن را به افراد ارائه دهند.

همچنین باید سیاست‌ها و برنامه‌های مؤثر در زمینه کاهش آسیب‌های اجتماعی از اعتیاد نیز پیاده‌سازی شوند. این برنامه‌ها می‌توانند شامل تسهیل دسترسی به خدمات بهداشتی، کاهش زندانی‌های ناشی از موارد اعتیاد، و ارتقاء توانمندی‌های افراد متأثر از اعتیاد برای بازگشت به جامعه باشند.

باید توجه داشت که مبارزه با اعتیاد نیازمند تلاشات گسترده و همگانی است. فقط با توجه جدی به این معضل و اجرای اقدامات هماهنگ و مؤثر می‌توانیم جامعه‌های سالم‌تر و پویاتری را خلق کرده و از تأثیرات منفی اعتیاد جلوگیری کنیم.