چهارشنبه‌سوری، آیینی که روزگاری نماد شادی و همبستگی خانوادگی بود، امروز به صحنه‌ای از حوادث تلخ و جبران‌ناپذیر تبدیل شده است. استفاده نادرست از مواد محترقه و بمب‌های دست‌ساز، نه تنها جان بسیاری از جوانان و نوجوانان را به خطر انداخته، بلکه خانواده‌ها را با درد و رنجی بی‌پایان مواجه کرده است. در حالی که تلاش‌های فرهنگی برای کاهش این حوادث در جریان است، آمارها نشان می‌دهند که هنوز راهی طولانی برای بازگشت به اصل این آیین باستانی در پیش داریم.

به گزارش کیوسک‌خبر، چهارشنبه‌سوری، یکی از کهن‌ترین آیین‌های ایرانی، روزگاری نماد شادی، همبستگی و امید به آینده بود. خانواده‌ها دور هم جمع می‌شدند، آتش می‌افروختند و با خواندن شعر «زردی من از تو، سرخی تو از من» به استقبال سال جدید می‌رفتند. این مراسم ساده و صمیمی، نه تنها خطری برای شرکت‌کنندگان نداشت، بلکه به تقویت پیوندهای خانوادگی و اجتماعی کمک می‌کرد. اما امروز، چهارشنبه‌سوری به صحنه‌ای از حوادث تلخ و جبران‌ناپذیر تبدیل شده است.

استفاده نادرست از مواد محترقه، ترقه‌ها و بمب‌های دست‌ساز، جان بسیاری از جوانان و نوجوانان را به خطر انداخته و خانواده‌ها را با درد و رنجی بی‌پایان مواجه کرده است. دیگر خبری از آن آتش‌های کوچک و بی‌خطر نیست؛ به جای آن، صدای انفجارهای مهیب و نورهای خیره‌کننده‌ای که نه تنها شادی‌بخش نیستند، بلکه هر ساله قربانی‌های بسیاری بر جای می‌گذارند. آمارهای رسمی نشان می‌دهند که هر ساله تعدادی از افراد در حوادث مربوط به چهارشنبه‌سوری جان خود را از دست می‌دهند یا دچار سوختگی‌های شدید و قطع عضو می‌شوند.

دکتر سید صاحب حسینی‌نژاد، فوق تخصص جراحی پلاستیک و زیبایی، با اشاره به عوارض جدی سوختگی‌ها، به ویژه در کودکان، هشدار می‌دهد که خانواده‌ها باید نظارت بیشتری بر آتش‌بازی کودکان داشته باشند. وی تاکید می‌کند که سوختگی‌های درجه سوم، که نیاز به درمان فوری و جراحی دارند، می‌توانند منجر به قطع عضو یا آسیب‌های عصبی شوند. علاوه بر این، عوارض روحی و روانی ناشی از سوختگی‌های شدید، مانند افسردگی و اضطراب، نیز می‌تواند زندگی افراد را تحت تاثیر قرار دهد.

اما چرا چهارشنبه‌سوری به این نقطه رسیده است؟ به نظر می‌رسد تغییرات فرهنگی و اجتماعی، همراه با کم‌توجهی به آموزش‌های ایمنی، نقش مهمی در این تحول منفی داشته‌اند. جوانان امروزی، به جای پیروی از سنت‌های قدیمی، به دنبال هیجان‌های خطرناک و غیرمعمول هستند. ساخت و استفاده از مواد محترقه خطرناک، نه تنها برای آن‌ها جذابیت دارد، بلکه به نوعی نشانه‌ای از شجاعت و بلوغ تلقی می‌شود.

در این میان، خانواده‌ها نیز گاهی به دلیل کم‌توجهی یا ناآگاهی، اجازه می‌دهند فرزندانشان در این فعالیت‌های خطرناک شرکت کنند. نتیجه این سهل‌انگاری، حوادثی است که نه تنها زندگی فردی، بلکه زندگی کل خانواده را تحت تاثیر قرار می‌دهد. خانواده‌هایی که فرزندان خود را در این حوادث از دست داده‌اند یا با سوختگی‌های شدید و قطع عضو مواجه شده‌اند، سال‌ها با درد و رنج این اتفاق دست و پنجه نرم می‌کنند.

با این حال، تلاش‌هایی برای کاهش این حوادث در جریان است. پویش‌هایی مانند «نه به چهارشنبه‌سوری و نه به مواد محترقه» که ابتدا در تهران آغاز شد و سپس در سراسر کشور گسترش یافت، گام‌هایی در جهت فرهنگ‌سازی و افزایش آگاهی عمومی هستند. مدیرعامل سازمان آتش‌نشانی و خدمات ایمنی شهرداری تهران، قدرت‌الله محمدی، از کاهش حوادث چهارشنبه‌سوری در سال جاری خبر داده و آن را نتیجه همکاری مردم و اطلاع‌رسانی دقیق دانسته است.

اما هنوز راهی طولانی برای بازگشت به اصل این آیین باستانی در پیش داریم. چهارشنبه‌سوری می‌تواند دوباره به آیینی شاد و بی‌خطر تبدیل شود، اگر خانواده‌ها، نهادهای آموزشی و رسانه‌ها دست به دست هم دهند و با آموزش‌های مستمر، خطرات استفاده از مواد محترقه را به جوانان و نوجوانان یادآوری کنند.

در پایان، باید به این نکته توجه کرد که زندگی انسان‌ها آنقدر ارزش دارد که با یک لحظه ندانم‌کاری و استفاده از مواد محترقه پُرخطر به خطر بیفتد. چهارشنبه‌سوری می‌تواند شبی به یاد ماندنی باشد، نه به دلیل انفجارهای مهیب و نورهای خیره‌کننده، بلکه به دلیل همبستگی، شادی و امید به آینده. بیایید با رعایت نکات ایمنی و بازگشت به سنت‌های قدیمی، این آیین را دوباره زنده کنیم.